شعر روس

کتاب شعر روس اثر گاوریلا رامانویچ درژاوین ترجمه بابک شهاب

انديشناك و تنها با گام هايي فراخ راه مي گذارم و مي سنجم فضاي تهي را؛ با ديدگاني مغموم به پيش پايم مي نگرم تا بلكه بر شن ها رد پاي انساني را بيابم. دريغا! در ميان انسان ها ياوري نمي يابم و تنها دراين فكرم كه وانهم دنيا را. هنگامي كه شادي ترك مي كند ما را چنگال اندوه جان مان را مي خراشد، و دستي دروني، مهر بدي ها را بر چشم هامان مي نشاند. چنين مينمايد...