قطاری در مه

کتاب قطاری در مه نوشته عمران صلاحی

دفتر شعري شامل یک شعر بلند. این شعر بلند 29 صفحه‌ای، به فارسی محاوره‌ای سروده شده است و تاریخ سرایش آن مهر ماه 1349 است. شاعر در این شعر ، خاطرات کودکی خود را بیان کرده است و می‌شود آن را نمونه‌ای از «زندگی‌نامه خودنوشتِ منظوم» به حساب آورد؛ شعر، این‌گونه آغاز می‌شود: اون روزا خوب یادمه ما تو شهر قم بودیم تو هوای پر اذون تو اذونی که می‌زد مثل درختا سرشو به آسمون تو غبار تو غبار ده بیس تا درشکه گم بودیم چرخای مست درشکه رو خاکا خط می‌کشید جیرجیر چرخ درشکه ما رو که بچه بودیم صدا می‌زد: «سر این خط و بگیر بیا جلو» تا یکی داد می‌کشید: «درشکه‌چی سواره» غیب‌مون می‌زد پیریه شلاقشو دور سرش تکون می‌داد جای ما پوست هوا کنده می‌شد...