کتاب قصه هایی از باله اثر همایون نور احمر
کتاب قصه هایی از باله اثر همایون نور احمر یکی ارزنده ترین و میتوان گفت تنها کتاب ارزنده ایست که راجع به باله در ایران تالیف شده است.همایون نور احر این کتاب را در سیصد سیزده صفحه در سال هزار سیصد چهل و هشت توسط انتشارات امیرکبیر بچاپ رسانید. و افسوس که این کتاب نفیس و مصور هرگز تجدید چاپ نشد.
همانطور که می دانید باله سبکی از رقص میباشد که برای رقصیدن باله ضرورت به یک بدن وزیده و اماده دارد که به این هنرمندان اماده رقص باله انجام میدهند باله رین گفته میشود .این سبک رقص به گونه ای در شاخه سبکهای نرمش و ورزشی قرار میگیرد. که از شاخه های پر بیننده و پر اشتیاق در دنیا محسوب میگردد رقص باله برای نخستین بار در قرن پانزده درایتالیا ختراع شد و پس از به کشورهای دیگر دنیا چون فرانسه گسترش یافت.
در ابتدای ابدا باله با نگرش ابدا یک سبک ورزشی سلطنتی در جشنهای ایشان برگزار میشد.زیرا این سبک تمرینها و سبکهای بسیار خاصی دارد که با سبکهای دیگر تعلیم داده میشود. مانند پانتومیم. و نمایشهای اکروباتیک و روش های خاص نرمشی و حتی ورزشی که یک شخص یا به اتفاق یک گروه هماهنگ با موسیقی با یک ریتم ویژه تکی یا انفرادی این نمایش یا این رقص را اجرا می کنند.
.این رشته تکنیک ها و تمرین های منحصربه فرد خود را دارد که با اصطلاحات ویژه ای آموزش داده میشود همانند حرکات آکروباتیک – پانتومیم و حرکات منظم دست و پا .مدارس خاصی برای آموزش این رقص وجود دارد که هم به صورت فردی و هم گروهی انجام می شودو در برخی کشورها برای اجرای رقص باله آهنگ با ریتم خاصی به کار می گیرند.
خرید کتاب قصه هایی از باله اثر همایون نور احمر
بعد از گذشت ساله برای افزایش هیجان و جاذبهش به این رقص اجرا حرکتهای نمایشی با شمشیر اضافه شد. بعد از باله در تمام دنیا مورد طرفدار قرار گرفت و به نام رشته ای برای انعطاف پذیری رقصندگان و افزایش قدرت و امادگی جسمانی ورزشکاران همه گیر شد افزاد بسیاری به سمتش امدند. و عده ای خلاق حرکات محلی و بومی خود را به ان ترکیب نمودند. و از انجا که برای رقص باله نیاز به یک جسم اماده و قوی بود می بایست بالرین ها بسیار تمرین کنند تا مهارت لازم را کسب نمایند.و این گونه در تمام دنیا باله و بالرینها پر طرفدار و انجمنهایی ایجاد شدن که در مراکز صرفا به نمایش های بالرین ها می پرداختند.مانند باله ملی روسیه.باله ملی انگلستان و باله ملی فرانسه
و کم کم با گسترش باله در کل اروپا و اسیا .برای نخستین بار در ایران نیز راه پیدا نمود که بوسیله شه شخص ارمنی به اسامی سرکیس جانبازیان , مادام کرنلی و مادام یلنا آودیسیان که در ایران باله را رواج دادند. و با تاسیس مرکزهای تعلیم و اموزش رقص باله در تهران و تبریز شروع به شناساندن این رقص به مردم ایران شدند
با گسترش رقص باله در کل کشورمان آن و ترکیب حرکات سنتی و محلی به آن شرایط به ابدا رقص های عربی – فولکلر در رقص های دوره قاجار و حتی ژانرهای مختلف رقص ایرانی مثل مطربی – باباکرم – روحوضی – تهرونی و شاطری را هم فراهم کرد. اگر تلاش و حمایت تعدادی از علاقه مندان و کارشناسان رقص ایرانی و غیرایرانی در چند سال بعد نبود رقص باله به یک سرگرمی مبتذل و بسیار فقیر و فاقد ارزشهای هنری تبدیل می شد.