برخلاف آنچه که خیلی از مردم فکر می کنند مانگا به هیچ یک از نوع هاانیمیشن ، چه ژاپنی و چه غیر ژاپنی گفته نمیشود! مانگا را می شود به انگلیسی whimsical pictures و به فارسی تصاویر خیالبافانه ترجمه کرد. اما جدای از ترجمه لغوی ، مانگا را اصولا می توان معادل انگلیسی کلمه کمیک comic دانست، به عبارت دیگر ، در واقع منظور از مانگا همان داستانهای کمیک استریپ میباشد. داستان های کمیک استریپ داستان های مصوری هستند که بصورت کتاب‌های مستقل و یا در مجلات خاص به چاپ می رسند و یک داستان را در قالب تصاویر نقاشی شده متوالی ، صحنه به صحنه روایت میکنند. این داستان ها بر خلاف آنچه که از نامشان (یعنی کمیک) به ذهن می رسد لزوما خنده دار نیستند. بلکه در دهها گروه و ژانر مختلف طراحی میشوند و به چاپ می رسند. آنچه را که مردم امروزه بعنوان مانگا می شناسند در واقع فرم مدرن مانگا است که بعد از جنگ جهانی دوم در ژاپن شکل گرفت. اما مانگا ریشه ای بسیار قدیمی‌تر در فرهنگ و هنر ژاپن دارد. نخستین نشانه‌های مانگا در فرهنگ و هنر ژاپن را می توان در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم ، و با انتشار کتاب های تصویرگری طراحان و نویسندگانی چون سانتو کیودن Santō Kyōden با کتاب تصویرگری‌هایش یعنی Shiji no yukikai-1798 و همچنین آیکاوا مینوا Aikawa Minwa با کتابش به نام Manga hyakujo جستجو کرد. امروزه مانگا به چنان صنعت پر سودی در ژاپن تبدیل شده که فقط در سال ۲۰۰۶ ، معادل ۴۸۱ بیلیون ین ، یا به عبارتی ۴٫۴ بیلیون دلار را نصیب دست اندرکاران این صنعت کرده است.