هنر موسيقي ايران در بین همه ی هنرهاي اين سرزمين، مسیر و طول ساليان دراز، مظلوم واقع گرديده و هنرمنداني كه با اين هنر ارزنده و احساسي سروكار داشته و دارند نيز محروم واقع گشته‌اند. براي هنرمندان موسيقي مكاني به راحتي پيدا نمي‌شود تا آنان بتوانند هنر خويش را عرضه بدارند. بسيار اتفاق افتاده كه ما بيش از اين كه به اين هنر والا و هنرمنداني كه اين آثار زيبا را براي ما خلق مي‌كنند احترام بگذاريم، ناآگاهانه آنها را دلسرد كرده‌ايم و القابي نظير مطرب به آنان داده و ناظر اين شده‌ايم كه هر ماه يكي از اين افراد را از دست داده و جايگزيني براي آنها نداشته‌ايم. در جلد اول به معرفي استادان موسيقي ايراني، نيز متن مصاحبه‌هايي كه با آنان انجام شده، مطالبي كه در نشريات مختلف دربارۀ اين هنرمندان نگاشته شده، هم‌چنين دست‌نوشته‌ها و تصاويري از آنها اختصاص يافته است. برخي از اين افراد عبارت‌اند از: محمود تاج‌بخش؛ حسين سنجري؛ احمد پژمان؛ مصطفي كسروي؛ بابك بيات؛ شهرام ناظري؛ محمد گلريز؛ و ناهيد دايي‌جواد. جلد دوم به شرح زندگي و فعاليت‌هاي هنرمندان عرصة موسيقي سنتي ايران، از ديرباز تاكنون، اختصاص دارد. در اين ميان به آوازه خوانان، آهنگسازان، نوازندگان و شاعران برجستة ايراني در دورة معاصر اشاره مي‌شود. در خصوص برخي از هنرمندان نيز متن گفت‌وگوي صورت گرفته با آنها آورده شده است. از مهم‌ترين اين هنرمندان مي‌توان به اسماعيل مهرتاش، حسين ملك، غلامحسين بنان، علي‌اكبر شهنازي، محمدرضا شجريان، حسين تهراني، محمود و حبيب‌الله ذوالفنون، محمدرضا لطفي، بيژن كامكار، پرويز مشكاتيان، جليل عندليبي، حسام‌الدين سراج، پري زنگنه، حسن گلنراقي و... اشاره كرد. تصاوير زيادي از هنرمندان گذشته و امروز ضميمه كتاب است. مجموعۀ حاضر طي سه جلد به اين مهم پرداخته است.