کتاب حافظ اثر نقی سلیمانی
در این کتاب آمده که سید شریف، استاد حافظ، هرگاه در مجلس درسش شعر میخواندند، جلوگیری میکرد، اما چونکه به حافظ میرسید، از او میپرسید: «بر شما چه الهام شده است؟ غزل خود را بخوانید.» شاگردان به استاد اعتراض میکردند: « این چه رازی است که ما را از سرودن شعر و خواندن آن باز میدارید ولی برای شنیدن شعر حافظ اصرار میورزید؟» استاد در پاسخ میگفت: « در شعر حافظ همة الهامات از جانب خداست و پر از حرف های بزرگان دین و حکمت و نکتههای قرآنی است.»... اما حافظ کیست و چگونه زیسته است؟ باید گفت که زندگانی حافظ در ابری از مه فرو رفته است و وجود او معمایی است که پی بردن به آن افسون و فسانه است. یکی می گوید او شورشی است بر همه چیز. دیگری او را تنها شاعری زبردست میداند. بعضی میگویند او واقعا عیاش بوده است و معنی شعرهایش عمیق نیست. بعضی او را لسان الغیب میدانند. پس می فهمیم حافظ آینه ای است که هر کس خود را در آن می بیند. شناخت حافظ از آن رو مهم است که حافظ، حافظة ماست.