کتاب فرهنگ نمادها و نشانه ها در اندیشه مولانا اثر علیط تاجدینی
اين نوشتار درمورد هنر دینی با معانی معنوی، همچون نمادشناسی و نشانه‌شناسی به دلایل گوناگون با مفاهیم دینی و مذهبی است. «مولوی فقط مبدع بعضی مسائل نیست، بلکه کار عمده‌اش تحلیل و تجزیه افکار و تجارب متقدمان و به دست آوردن نتایجی تازه از آنهاست. بنابراین، تحقیق درباره مولوی برابر با پژوهش درباره بهترین دستاوردهای فلسفی و دینی اسلام است.» مولف مي گويد : «انتخاب مولانا به چند دلیل مقدم است: نخست آنکه در میان عرفا، کسی به قدرت مولانا در حوزۀ قصه و تمثیل پدید نیامده و دوم آنکه مولانا یکی از شاخص‌های فرهنگ اسلامی ایرانی است. مثنوی مولوی منشور بلورین کثیرالوجوهی است که در آن بازتاب پرتوهای شکستۀ وحدانیت سامی، خردگرایی یونانی با عناصر فیثاغورسی، نظریه‌های الیائی بودن و شدن و نظریه مثالی افلاطون را می‌توان دید. سوم، مآخذ مثنوی مولاناست. او جز قرآن و حدیث، مآخذ دیگری برای مثنوی به دست نمی‌دهد و صراحتاً به هیچ یک از متفکران یونانی یا فیلسوفان اسلامی اشاره نمی‌کند.»