نویسنده کوشاایوان پتروویچ پاولوف (1849- 1936) عصب‌شناس، فیزیولوژیست، روانشناس و پزشک روس بوده است که در سال ۱۹۰۴ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد. شهرت وی بیشتر به‌واسطه کارهای او در زمینه بازتاب شرطی ناشی می‌شود. وی نویسنده کتاب‌های مهم و مرجع در علم روانشناسی از جمله «گفتارهایی درباره بازتاب‌های شرطی بیست»، «پنج سال مطالعه عینی بر روی فعالیت‌های عالی عصبی حیوانات»، «غده‌های گوارشی» و... است. پاولوف در طول دوران حیات خود، به خاطر کارهایش بسیار مورد تشویق و قدردانی قرار گرفت که از آن‌جمله می‌توان به دریافت جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال 1904 و عضویت در آکادمی علوم روسیه در سال 1907 اشاره کرد. پژوهش‌ها و کشفیات پاولوف درباره «واکنش‌ها» به رشد جنبش رفتارگرایی کمکی شایان کرد. پژوهشگرانی دیگر از کارهای پاولوف در مطالعه شرطی‌سازی به عنوان شکلی از یادگیری استفاده کردند. پژوهش‌های پاولوف همچنین نشانگر روش‌های مطالعه واکنش به محیط به شیوه‌ای عینی و علمی است. ... پاولوف بر اساس مشاهداتش دریافت که ترشح بزاق یک واکنش آموخته شده است. سگ‌ها به لباس سفید آزمایشگاهی دستیاران پژوهشی پاولوف واکنش نشان می‌دادند و این لباس تداعی‌گر زمان غذاخوردن در آن‌ها بود. برخلاف ترشح بزاق در زمان غذا دادن که واکنش غیر‌شرطی است، ترشح بزاق هنگامی‌که سگ انتظار دریافت غذا دارد، واکنش شرطی است. پاولوف سپس تمرکز خود را معطوف بررسی دقیق چگونگی آموختن یا به‌دست آوردن این واکنش‌های شرطی کرد. او از طریق یک سری آزمایش باعث به وجود آمدن واکنش شرطی به محرک‌هایی که قبلا خنثی بودند، شد.