موج و مرجان

کتاب موج و مرجان اثر مجتبی بشردوست

خوانندة عادی متن هایی را می‌‌خواند که از انها لذت ببرد و اگر از رویکردها چیزی نداند گناهی بر او نیست. اما منتقد از یک ‌‌سو با متن دمخور است و از سوی دیگر نظریه‌‌ ها را می ‌‌شناسد. او نظریه ‌‌پرداز نیست اما با نظریه‌‌ ها آشناست. از گذشته، نقد حلقة ارتباط بین خواننده و متن بوده است. اما اکنون٬ نقد خود به ژانری جدا تبدیل شده است. نقدهای جا افتاده همچون مرجان محکم ‌اند، و نقدهای جدید اما همچون موج و ماسه، نامستقر. نقد جدید قضاوت نمی‌‌کند. رویکردهای جدیدی که در غرب شکل گرفته، نیازمند بومی ‌‌سازی‌ ا‌ست که البته کاری مشکل و پرزحمت است. در بخش اول کتاب این رویکردهای جدید را می‌خوانیم و در بخش دوم نگاهی به گذشتة نقد در ایران می‌‌اندازیم.