کتاب اساطیر در متون تفسیری فارسی نوشته صابر امامی
نويسنده قبل از ورود در متون تفسيري، اسطوره و شناخت و جايگاه تصويرها و نمادگرايي و جايگاه اسطوره در قرآن را بررسي مي‌كند . وي در فصل اول، علم حضوري و علم حصولي و نسبت آنها را با اسطوره ارزيابي مي‌نمايد . در فصل دوم، سير نزولي عالم و رويا و خيال و كهانت را تبيين مي‌كند . در فصل سوم كتاب، رمز و نماد و سمبل و نشانه و تمثيل و مجاز و استعاره، مرزبندي و تفكيك مي‌شود .نويسنده پس از ذكر اين مقدمات نمادهاي دايره، مربع، مثلث، شاه و شاهزاده، آب، پرندگان، ارقام، اژدها و ماندالا، و درختان را تاويل مي‌كند . فصل چهارم كتاب به قرآن و متنو تفسيري اختصاص دارد .در اين فصل واژه اسطوره در يك يك آيات، بررسي و بعضا با متنو تفسيري مقابله و موازنه مي‌گردد .نويسنده در پايان كتاب، نگرش اسطوره‌اي را با توجه به روضه الجنان ابوالفتوح رازي و قصص القرآن سورآبادي و تفسير طبري و كشف الاسرار ميبدي ريشه‌يابي و نقادي مي‌كند .