کتاب بنيان انديشه روزبهان بر پايه و اساس يك اصل بسیار مهم استوار است؛ تجلي جمال الهي در انسان اين تجلي از حجابهاي پي در پي عقل؛ دل و طبيعت جسماني عبور كرده تا آدمي در آستانه عشق الهي قرار گيرد؛ تلاش او اين است عشق را از صورت انساني به صورت عشق رباني درآورد و در آيينه وجود آدمي تمثيل معنوي عشق را نظاره كند روزبهان بقلي شيرازي سال 532 ق در فسا متولد شد و از کودكي حالات عرفاني را تجربه كرد. بنيان انديشة اين عارف بزرگ بر پاية يك اصل مهم؛ يعني تجلي جمال الهي در انسان استوار گشته است. اين تجلي از حجابهاي پي‌درپي عقل، دل و طبيعت جسماني عبور كرده تا آدمي در آستانة عشق الهي قرار گيرد. وي به انسان به عنوان مظهر تجلي الهي و آينة جمال حق مي‌نگرد. ايشان با تاسي و پيروي از خواجه‌عبدالله انصاري در كتاب منازل السائرين هزار نظام از نظامات عارفان را در بيست باب و در هر باب پنجاه مقام را آورده و آن را مشرب‌الارواح ناميده است. اين كتاب شامل بسياري از تجارب عرفاني و باطني است كه سالك در هنگام سير و سلوك آنها را تجربه مي‌كند. شايان ذكر است شرح مختصري از انديشه‌هاي روزبهان بقلي در پيشگفتار درج شده است.