در کتاب نشانه شناسی تئاتر و درام , تئاتر يكي از غني ترين و پيچيده ترين شكل هاي ارتباط است. براي نشانه شناسان، تئاتر هم آزمايشگاهي آرماني است- زيرا در عمل همه حالات دلالت و رمزگان هاي ارتباطي در آن دخيل اند- و هم عرصه اي است كه بسياري از مسائل بنيادي تحليل نشانه شناختي را مي توان در آن پي گرفت. اين كتاب كه در دنياي انگليسي زبان نخستين كتاب جامع نشانه شناسي تئاتر و درام است، سير رويكردهاي نشانه شناختي اجراي تئاتري را از تخيل ساختگرايان مكتب پراگ از نشانه تئاتري در دهه 1930 تا نظريه هاي جاري در باب رمزگان، متن و گفتمان دنبال مي كند. پس از ارائه الگويي از ارتباط تئاتري و بررسي عرصه هاي مختلف از جمله نشانه شناسي حركات، روابط مكاني، قراردادهاي تئاتري، دريافت مخاطب و غيره، مؤلف، توجه ما را به ساختار و «منطق» درام و تحليل گفتمان دراماتيك جلب و رويكردي تازه به نشانه شناسي تئاتر ارائه مي كند؛ او معتقد است كه متون دراماتيك را بايد به روش ويژه اي تقطيع كرد، و به اين ترتيب نوعي «درام شناسي» به دست مي آيد كه صرفاً اقتباس از روايت شناسي يا بوطيقاي ادبي به مفهوم عام آن نيست. كرالام در دانشگاه فلورانس استاد زبان انگليسي است.