کتاب تیترهای درشت سیاه ترند اثر علیرضا عباسی
اینطوری نان را باید جیره بندی کرد و جیب مخفی دوخت برای حقوق شهروندی چشم باید دوخت به پارگیِ پیراهنی که درد می کشد به فکر بیهوده ای در جمجمه ی مجسمه ها ایستاده ایم و کوچکتر می شویم تنها چاله ها بزرگ تر شده اند چاله ها که مرکز را بلعیده اند دنیا آنقدر شلوغ شده که پشت هرچیز روبه روی چیز دیگری ست درون‌مايه اكثر شعرهاي اين مجموعه كه حدود ۶۵ شعر دا در بر مي گيرد .را مضامين اجتماعي و مفاهيم انساني تشكيل مي دهد و اين شعرها برخي تجربه هاي شعري ام طي دو سال اخير را شامل مي شوند . عباسي يكي از تفاوت‌هاي اين نمونه جمع شده با مجموعه‌ي قبلي «مرمت خواب‌هاي كوتاه» را در بلندتر بودن شعرها عنوان كرد و گفت البته عليرغم تغييراتي كه ممكن است در روساخت شعرها محسوس باشد ، ذهنيت آنها طي مسيري تكويني در واقع ادامه ذهنيتي است كه مي توان آن را در شعرهاي مجموعه اول «پروانه‌اي از متن خارج مي‌شود» و مجموعه دوم «مرمت خواب‌هاي كوتاه» رديابي كرد شعر چيزي جز بازتاب تجربه زيسته نيست، تجربياتي كه ضمن دروني شدن طي فرآيندي زيباشاناسانه در زبان ، به عنوان يك نيروي اجتماعي ، ظهور مي‌كنند. به نظرم چيزي كه شعر امروز ايران را رنج مي‌دهد ، دروني نشدن بسياري از تجربه‌ها و عدم توجه بسياري از شاعران جوان به تجربه‌هاي زيسته و موقعيت تاريخي خويش است.