دانلود کتاب گوشه هایی از تاریخ فراماسونری ایران اثر علاالدین روحانی
از تاریخ تشکیل اولین لژ بزرگ رمزی فراماسونری به سال ۱۷۱۷ میلادی در انگلستان تاکنون بیش از دو قرن و نیم میگذرد در این مدت طولانی چندین کتاب در باره ی طریقت مذکور خوب و بد درست و نادرست نوشته شده است که تعداد آنها از چند صد هزار هم تجاوز می کند. در کشور ما ایران نیز از یکصدوپنجاه سال قبل تاکنون مطالب زیادی به صورت مقاله گزارش در جراید یا به صورت کتاب در باره ی فراماسونری چاپ شده است. نویسندگان تاریخ سیصد سال اخیر کشورمان که به تحقیق و تتبع پرداخته اند نیز به این طریقت اشاراتی کرده اند.
کمتر دیده شده است که نویسندگان ما در نوشته های خود به حقیقت دسترسی پیدا کرده باشند. دانسته یا ندانسته از سر ناآگاهی یا از سرکینه و آز، و از روی تعصب درباره ی طریقت فراماسونری به داوری نشسته اند و حتی به داستان سرایی و افسانه پردازی نیز متوسل شده اند. اگر از آنها که ناآگاه بوده اند بگذریم آنها که دانسته به هر دلیل از نوشتن حقیقت خودداری کرده اند، گناهکارند.
اگر نگویم به قول برشته تبهکارند. همان گونه که در باره ی انگیزه ی خود یادآوری کردم بر آنم که دانسته های خود و آنچه دیده ام و شنیده ام و فهمیدم و تجربه کردم. برای اطلاع اهل تحقیق و تتبع و نویسندگان آینده عرضه کنم. امروز تاریخ نویسی و تحقیق درباره تاریخ جنبه علمی پیدا کرده است.
چنین نیست که هر کس که قلم به دست گرفت میتواند تاریخ بنوید به همین دلیل نگارنده هم چنین ادعایی ندارم به خصوص آنکه شغل و تحصیلات من در رشته ی مهندسی است نه رشته ی تاریخ ادعای نوشتن تاریخ را ندارم بلکه همچنان که توضیح داده ام در این کتاب اطلاعات و دانسته های خود را در اختیار هموطنان میگذارم تا در آینده کمکی باشد برای اهل تحقیق باید تکرار کنم که من ادعای دسترسی به تمامی حقیقت را ندارم زیرا حقیقت مطلق دست نیافتنی است ولی با کوشش و نبات شرافتمندانه می توان به حقیقت نزدیک شد. البته درباره ی طریقت فراماسونری و تاریخ آن در جهان مقالات متعدد و اطلاعات فراوانی موجود است و طبیعتا بخشی از این نوشته ها جنبه انتقادی دارد. اما در ایران انتقادات و حملات به طریقت فراماسونری و فراماسونها بسیار شدید بوده است.
مخالفان این طریقت هرچه خواسته اند گفته اند و نوشته اند اما از طرف فراماسونها کمتر دفاعی بعمل آمده است که این خود یعنی عدم دفاع علنی از طریقت فراماسونری» کمابیش یکی از سنت ها و مشخصات فراماسونها است. در نوشته مخالفین بیشترین سئوالات مطرح شده به شرح زیر است: ا قدمت طریقت فراماسونری از نظر تاریخی ۲- آیا فراماسونری یک مذهب است؟ اگر نه رابطه آن با مذهب چگونه است؟ رابطه فراماسونری و سیاست آیا چنانکه گفته میشود فراماسونری یک سازمان مخفی است؟ -۵- آیا فراماسونری سازمان جاسوسی است؟ -۶- سازمان فراماسونری چگونه است؟ آیا همه ی فراماسونها در تمام موارد مطیع رهبران خود هستند و از آنها دستور می گیرند؟ آیا لژهای فراماسونری در همه ی مسایل سیاسی و عمومی از لو بزرگ لندن یا اسکاتلند تبعیت می کنند؟
درباره فراماسونری به طور اهم و تاریخ فراماسونری ایران به طور اخص و همچنین رفتار و اعمال فراماسونهای ایرانی در طول یکصد و پنجاه سال اخیر علاوه بر مطالب جراید و مجلات کتابهای بسیاری هم نوشته شده اند از جمله سه کتاب شاخص که در سه دهه ی اخیر به چاپ رسیده اند به شرح زیر کتاب آقای اسماعیل رایین تحت عنوان «فراموشخانه و فراماسونری در ایران در سه جلد که در دی ماه ۱۳۴۸ در کشور ایتالیا چاپ شد و چاپهای بعدی آن در تهران افست شده است. -۲ کتابی تحت عنوان «جمعیتهای سری و فراماسونری» نوشته ی آقای امیر نجات که در سال ۱۳۶۲ در کالیفرنیای آمریکا چاپ شد.
کتابی تحت عنوان «تشکیلات فراماسونری ایران با اسامی و استاد منتشر نشده به قلم آقای حسین میر که در سال ۱۳۷۰ در تهران منتشر شد. کار آقای امیر نجات جنبه تحقیقی بیطرفانه دارد نوشته ی آقای حسین میرجنبه ی دوگانه ای دارد از یک طرف مطالبی بر علیه فراماسونری نوشته اند و نسبت های عجیب و غریبی به فراماسونری داده اند که میتوان احتمال داد دستوری بوده است. از طرف دیگر، مطالبی مثبت در باره فراماسونری گزارش داده اند که قابل توجه است. در باره آقای رایین نگارنده معتقد است که وی از طرف ساواک مأموریت داشت و بیشتر مطالبی که در باره ی فراماسونری ایران نوشت با موافقت و صلاحدید ساواک بود.
متأسفانه هر سه نویسنده دچار اشتباههایی شده اند با این تفاوت که در دو کتاب اول و سوم مطالبی دستوری و حکیم فرموده درج شده است در حالیکه کتاب آقای امیر نجات این مشکل را ندارد. اگر کسی بخواهد این کتابها و مطالبی نظیر آنها را به دقت نقد و بررسی کند. اول باید تاریخ سیصد سال اخیر ایران و زندگانی سیاسی رجال آن را مورد بررسی قرار دهد. دوم باید از طریقت فراماسونری و تعلیمات آن مطلع باشد و سوم باید با کل طریقت فراماسونری در جهان و تحولات آن در طول قریب به سه قرن آشنایی داشته و از وضع فعلی فراماسونری در جهان آگاه باشد.
مورد اول، یعنی احاطه بر تاریخ سیصد سال اخیر ایران و به ویژه زندگانی رجال سیاسی ایران در این مدت کاری است پس دشوار که در توان نگارنده نیست زیرا آنچه تاکنون در این باره نوشته شده است. آنچنان مغشوش و متناقض است که دسترسی به حقیقت را مشکل کرده است. یک نمونه آن زندگی سیدجمال الدین اسد آبادی است که در ابتدای کتاب به آن اشاره شد. اما در باره ی بخشهای دوم و سوم یعنی آشنایی با طریقت فراماسونری و سابقه سیصدساله ی آن و سرانجام وضع فعلی آن در جهان در این فصل به طور خلاصه اطلاعاتی در اختیار خواننده قرار میدهم تا از یک طرف بتوان به سوالات مطرح شده در پیشگفتار پاسخ داد و از طرف دیگر این اطلاعات بتواند به اهل تحقیق در تاریخ فراماسونری ایران کمک کند. در دوران باستان که هنوز تعلیم علم هندسه و شیمی و سایر علوم جنبه عمومی نداشت.
یعنی دبیرستان و کالج و دانشگاه برای تدریس علوم بوجود نیامده بود افرادی که در نتیجه ی کار و کوشش شخصی خود در حرفه ای تجربه آموخته و به درجه ی استادی می رسیدند، رموز کار خود را به دیگران نمی آموختند مگر به فرزندان با فرزندان حرفه ای خود یعنی شاگردان مورد علاقه و با استعداد خود. در دوران قرون وسطی که ساختمان کلیساهای عظیم در کشورهای اروپایی رونق داشته معماران و استادان در حرفه ی بنایی و سنگتراشی نیز که با به کاربردن ابزار بنایی و سنگرانی می توانستند شاهکارهای هنری به وجود آورند، رموز و دانش حرفه ی خود را به همه کسی بروز نمی دادند مگر به شاگردان با استعدادی که سالها عملا زیر دست آنها مشغول خدمت بودند چون ساختمان کلیساها سالها به طول می انجامید در محل یا نزدیک محل کار، اطاقی را برای تعلیم اختصاص می دادند که آن را واژه می نامیدند. ولره هم محل زندگانی کارگران و هم محل تعلیم آنان بود. در زبان اروپایی، «مامون» به معنای «بناه است و به این جهت از های مذکور را از ماسونی» یا « ماسونری» نامگذاری کرده اند.
معمولا در همه ی کشورهای اروپایی با شروع ساختمان تعدادی اژهای ماسونری به وجود می آمد و پس از پایان ساختمان کلیا، لژهای مذکور تعطیل می شد. از آنجا که تعلیمات در لژهای ماسونری با به کار بردن ابزارهای بنایی انجام می شد. عنوان پژهاد نژهای افزار کار بود و ماسونهایی که تعلیم میگرفتند. ماسون های افزار کار نامیده می شدند.
در اواخر قرن هفدهم عملا ساختمان کلیساهای بزرگ رو به اتمام گذاشت و در نتیجه لژهای فراماسونری افزار کار یکی بعد از دیگری تعطیل شدند. در کشور انگلستان آژهای ماسونری به علت کمی کارهای ساختمانی اجازه دادند که غیر ماسونها نیز در در لژها شرکت کنند. در سال ۱۷۱۷ اولین از بزرگ فراماسونری از اتحاد سه از افزار کار به وجود آمد. مؤسس فراماسونری رمزی در مقایسه با فراماسونری افزار کار دونفر بودند به نام های دراگولیه و اندرسون پس از تشکیل تو بزرگ لندن که افراد غیر ماسون در آن شرکت داشتند.
دیگر در لژها تعلیمات حرفه ای بنایی داده نمی شد بلکه از افزار کار بنایی برای تعلیمات اخلاقی استفاده میکردند. به همین جهت آنها را ماسونهای رمزی و اوانها را فراماسونری رمزی نام نهادند. لازم به تذکر است که از واژه ی رمز در اینجا به مفهوم سمبول و در تقابل با واژه افزار کار استفاده شده است.
در فراماسونری رمزیه افزار تایی مانند گونیا و پرگار و غیره به عنوان سمبول و رمز تعلیمات اخلاقی به کار می رود. در تشکیل أو ادن اندرسون اساسنامه ای نوشت و نام آن را «الندمارک (Landmark) گذاشت که برابر فارسی آن را میتوان «حد و مرزه گفت. در این اساسنامه اصولی پیش بینی شده است که هنوز در طریقت فراماسونری منظم در جهان رعایت می شود. یکی از این اصول چنین است داوطلبی در فراماسونری پذیرفته می شود که به خدای یگانه ایمان داشته باشد و همچنین جاودانگی روان را باور داشته باشد.
مطابق یک اصل دیگر، در کارگاه فراماسونری هیچ لری نمی تواند رسمیت داشته باشد مگر آنکه کتاب مقدس اسمانی و گونیا و پرگار در جلوی میز استاد گشوده بلکه بر اساس یک اصل دیگر، هر گونه بحث در امور سیاسی و مذهبی در آژهای فراماسونری ممنوع است.» طریقت فراماسونری که در لندن به وجود آمد باعث پدید آمدن آژمایی در اسکاتلند و ایرلند گردید و از آنجاد ابتدا به کشور فرانسه و به تدریج به همه کشورهای اروپایی رفت و سپس در بیشتر کشورهای جهان انتشار پیدا کرد.
مردم انگلستان به عنوان محافظه کار ترین مردم جهان شناخته شده اند و کمتر دیده شده است که به سادگی از سنتهای معموله دست بردارند هنوز به مقررات و قوانین و روش های سیاسی و مذهبی قدیم خود پای بند هستند و تن به تجدید نظر نمی دهند و در باره فراماسونری نیز این وضع پا برجا است.
هم اکنون تزهای انگلستان با بسیاری از طریقتهای فراماسونری در جهان که دستخوش تحولی شده اند هماهنگ نیستند و با آنها رابطه ندارند. قواعدی که هنوز برای تشکیل آزها و لژهای بزرگ در جهان وجود دارد. چنین است: در هر کشور مستقلی در جهان فقط یک تو بزرگ می توان تاسیس کرد. هنگامی می توان در یک کشور تر بزرگ و مستقل به وجود آورد که لااقل در آنجا سه او منظم وجود داشته باشد و مشغول کار باشند. این سنت از آنجا ناشی شده است که اولین تر بزرگ در لندن از اتحاد سه از به وجود آمد.
