کتاب ک‍ل‍م‍ه ال‍ل‍ه ه‍ی ال‍ع‍ل‍ی‍ا که در سال هزار و نهصد و نود و یک میلادی چاپ شده می باشد.این اثر توسط معین الدین محرابی نوشته شده است.که انتشارات آن روی‍ش می باشد.و با جلد گالینگور منتشر شده است. او نوشته است که در تمامی خراسان و عراق و آذربایجان و شروان ایشان را حلال‌خور و درستکار می دانسته و صدا می زدند. آنان روزها به روزه و شبها به عبادت بیدار می شستند و در رعایت کردن احکام و اهتمامى بلیغ می‌ورزیدند و به اندازه ی تسلیم قضاى الهى بودند که هیچ مصیبت و بلایى نتوانسته آنان را پریشان نماید.ولی از سمت دیگر آنان متهم بودند که محرّمات را مباح دانسته و واجبات را ترک کرده اند. درمورد حروفیان و بنیان‌گذار مکتب آنها گزارشهاى ضد و نقیضى به چشم خورده است که تمیز صحیح را از نادرست سخت می‌کند. به طور مثال در پاره‌اى منبع های از تقید دشوار آنان به عقیده و مبانى اسلام سخن رفته و در پاره‌اى گوناگون به انکار عقیده دینى و عدم تقید آنان اشاره نموده است.