کتاب شب تقدیر نوشته نسرین سیفی
به آرامي صدا زدم: - غزل خانم بيدار نمي شي؟ به نرمي تكان خورد سري به اطراف چرخاند لبخند زدم و گفتم: - رسيديم نمي خواي بيدار شي؟ صورت خواب الودش را با كف دو دست مالش داد نگاهي به من كرد و گفت - ارش كجاست؟ از سوالش يكه خوردم اما به روي خودم نياوردم غزل هم متوجه شد سوالش بي مورد بوده با خونسردي جواب دادم - دم در خونه اشون پياده اش كرديم در را باز كردم و پياده شدم خم شدم و به غزل گفتم: - پياده نمي شي؟ خنديد و گفت: - هنوز خوابم دكتر چمدان ها را كنار ماشين گذاشت و در صندوق عقب را بست مادر به طرفمان امد آغوشش را باز كرد غزل به سرعت به طرفش رفت و در آعوشش جاي گرفت مادرم از بالاي شانه او نگاهم كرد با سر سلام كردم موهاي غزل را بوسيد وبا بستن چشم جواب سلامم را داد غزل را از اغوشش كند و به طرفم امد او را در آغوش كشيدم. - سلام - سلام خسته نباشي دكتر هم سلام كرد مادر از آغوشم بيرون آمد و مشغول احوالپرسي با دكتر شد چمدانم را برداشتم و به راه افتادم پير بابا با اشتياق نگاهم كرد - سلام پير بابا...