مردی در تبعید ابدی

 کتاب مردی در تبعید ابدی اثر نادر ابراهیمی

این رمان در مورد زندگی مردی است که مانند دیگر دانشمندان اطرافیانش درکش نمیکردند و به سبب اندیشه بی بدیل و تفکر آزاد رنج های بسیاری متحمل شد.صدرای شیرازی فرزند یکی از با نفوذترین افراد شیراز بود و پدرش در دربار صفویه بود‌.ابراهیم همه چیز برای فرزندش محیا کرده بود ولی به دلیل وظیفه ای که در قبال فرزندش داشت دائم مراقب بود تا اندیشه های خطرناکش را در زمانیکه دین در دربار مسئله مهمی بود در جایی ابراز نکند.

قسمتی از کتاب:فرزندت فلسفه میخواند؟بله فلسفه و چیزهای دیگر.اما متاسفانه بیشتر از چیزهای دیگر فلسفه خوانده است و به فلسفه علاقه زیادی دارد قره خان.و من از این موضوع هراس دارم.زیرا نگاهش مثل سایر مردم نیست و مانند روسای زمانه فکر نمیکند.ابراهیم با پسرش صحبت میکرد و به او هشدار میداد که ابراز این تفکرات خطرناک است ولی محمد مسیر خود را درست میدانست و از نتیجه کار نمیترسید.

پس از گذشت زمانی کوتاه که شاه عباس بر تخت نشست و تقریبا همسن محمد صدرا بود نخست قزوین و در ادامه اصفهان را پایتخت تعیین کردند و تعداد زیادی از بزرگان به دیدار شاه عباس آمدند و در این موقعیت محمد صدرا فرصت پیدا کرد که در نزد بزرگانی چون شیخ بهایی و میرفندرسکی ابراز وجود کند.و اینها با وجود دشواری های زیاد از ملاصدرا دفاع میکردند.ملاصدرا با ارائه دادن اندیشه های جدید در حوزه مقدم بودن وجود بر ماهیت و تفکرات جدید که برای مردم جامعه و حتی سایر بزرگان هم قابل درک نبود جهان مربوط به تشیع را دگرگون کرد.

و این عاقبت دانشمندان و کسانی است که از اطرافیان خود بیشتر میفهمند و از نسل خود جلوتر هستند و به دلیل شرایط سیاسی جامعه و درک پایین مردم توسط اطرافیان درک نمیشوند و این رنج و تبعید شدن بر سایر دردهای بینهایتشان اضافه میشود.نویسنده در این کتاب با همان شیوه و نثر جذابی که دارد هر جمله کتابش را مانند طلا با ارزش بیان میکند و زندگی دشوار ملاصدرا را روایت میکند.

نحوه ترکیب قصه و واقعیت شاهکار نویسنده است.ملاصدرا فردی بود که هیچ وقت تفکراتش به نحوی که حقش بود مورد توجه قرار نگرفت.