شرح عرفانی غزلهای حافظ

کتاب شرح عرفانی غزلهای حافظ اثر ابوالحسن عبدالرحمن ختمی لاهوردی – بهاءالدین خرمشاهی

;«الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها ;که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها» روز میثاق چون از عدم به وجود، می آسودیم از جهتِ حصولِ عرفان و رفعِ موانع از هواهای نفس و شیطان، عشق را آسان دانسته و توس�’ل بدو نموده بودیم اکنون که در وجود آسودیم، مشکل ها افتاد که رختِ آسودگی همه بر باد داد و موانع پیش آمد و جهاد اکبر به مخالفت لازم گشت. پس ای مُرشدِ راه طریقت و ای هادیِ سبیلِ حقیقت! هنگام مددکاری است و اَوانِ دوستی و یاری. اهمال، موجبِ اضلال (گمراهی) است و توقف، مایه وبال. کاسه عشق بگردان و بنوش و بنوشان تا مست و مدهوش گشته از این کشاکش برهیم. می تواند که ساقی عبارت از مرشدِ حقیقی و هادیِ تحقیقی بود که اشارت است به واجب الوجود و رب�’ المعبود و هم چنان ساقی و شاهد و امثال آن هر کجا که مذکور شود، اربابِ اشارت بدان جانب می برند و هر چه گویند با او گویند و هر چه جویند از او جویند.