ناپایداری کابینه ها در ایران

کتاب ناپایداری کابینه ها در ایران اثر عبدالحسن نوریان

توجه کردن به فلسفه ‏ی حفظ شده تفکیک قوا و تصمیم‏گیری مستقل و تاثیر گذار بر سایر ارکان حاکمیت این سامانه و نهادمهم حکومتی، به دلایلی که در پژوهش به آن پرداخته شده است، کمتر مشمول تعریف پایداری قرار گرفته‏است به طوری که هیچ گاه مصدر تحولات سیاسی – اجتماعی مثبت در جامعه قرار نگرفتند که این خود متاثر ازمؤلفه ‏های اجتماعی و فرهنگی تعریف شده در بدنه و ساختار قدرت سیاسی حکومت در جامعه ‏ی ایرانی بوده‏است، تا جایی که کابینه و شخص نخست وزیران در مقابل اقتدار و گستره‏ی حیطه‏ی اختیار مطلقه ‏ی شاه، عملابازیگری جز مجری صرف سیاست‏ها و منویات بی حد و حصر وی نبوده‏اند. اثر حاضر بر آن است تا ضمن برشمردن و بررسی علل و عوامل بیرونی ناپایداری کابینه‏ها، چون دخالت‏ها و نوفذ بیگانگان، به عوامل درونی،من جمله استبداد تاریخی در عرصه‏ ی حاکمیت، که در نهایت به عدم مشروعیت نظام سیاسی پهلوی و گسل‏اجتماعی غیر قابل اغماض انجامید، به طور مفصل و تحلیلی، با رویکرد تاریخی بپردازد.