طهران عهد ناصری

کتاب طهران عهد ناصری اثر ناصر نجمی

 طهران سرگذشتی جالب و شنیدنی و شیرین دارد آنهائیکه سالهائی از عمرشان و این شهر را در شصت و یا هفتاد سال پیش دیده اند و کم و بیش خاطراتی تلخ و شیرین.مبهم و روشن از مظاهر و رویدادهای آن دارند بخوبی مفهوم این حقیقت را درک می کنند.
طهران نشین های آن عهد و روزگار بیاد دارند که وقتی صبح از خواب بر می خاستند و با بوق حمام به گرمابه های عمومی میشتافتند و سرو بدن بدست دلاکان شوخ و مشت و مال چیهای کار آزموده میسپردند.
چه لذت و کیفی میبردند و یا وقتی از دروازه های دوازده گانه میگذشتند و سوار بر واگون اسب ها میشدند و یا اینکه قدم به بازارها و بازارچه های اسرار آمیز و پر غلغله مینهادند چه حالت و احساسی به آنان دست میداد و یا هنگامیکه به گار ماشین میرفتند و صدای رگه دارد و پر طنین مرشدهای باصلاح آن روز ماده و نر را میشنیدند در چه عالم پر خلسه ای فرومیشدند.
حرکت کالسکه های اعیان و رجال و انعکاس صدای پر هیبت یساولان و شاطران که فریاد دورشو و کورشوشان فضای بازارها و خیابانها را آکنده میساخت تا چه حد رویا انگیز و جالب و شیرین بود.

خرید کتاب طهران عهد ناصری

کتاب آئینه تمام نمای نیم قرن زندگی شهرماست و شما در روشنائی این آئینه شفاف چهره واقعی آن دوره را بوضوح و روشنی می بینید و به همه ریزه کاریهایش پی میبرید.
کتاب طهران عهد ناصری یا دارالخلافه ناصری یک کتاب تقریبا کامل به گذشته این شهر میباشد که اگرچه ممکن است کوشه ها و نکته هائی مختصر در آن از زیاد رفته باشد ولی با دقت و مطالعه همه جانبه ای که نویسنده در خلال بیست سال اخیر بر روی پرونده آن بعمل آورده است و چندین مجلد کتاب نیز در همین زمینه بچاپ رسانیده با این وجود ممکن است کتاب جامعی نباشد ولی امید آن دارم که خواننده با مطالعه آن که همراه بادها تصویر و عکس و نقشه جالب و دیدنی میباشد و در مجسم گردانیدن مظاهر و مطالب آن تاثیر عمیقی دارند مارا به هدف خود نزدیک کند.
در پایان هرگاه در فصل ها و مطالب کتاب اشتباه و نقصی مشهود افتد به اعتماد نظر مهر مظاهرتان از یادآوری آنها شکر گزاری فرمایید.

خرید کتاب طهران عهد ناصری اثر ناصر نجمی چاپ اول هزار سیصد شصت و چهار از انتشارات عطار

هرچند ناصر نجمی داخل کتاب طهران عهد ناصری نوشته‌است که تهران از زمان حکومت فتحعلیشاه دارای دروازه شد، اما از فرائن تاریخی چنین برمیاید که قدمت نخستین دروازه‌های تهران، به دوره صفویه می‌رسیده‌است. دروازه‌های تهران، به بناهای مستحکم و رفیع و فضاهای شهری اطراف آنان اطلاق می‌شد که در گذشته در نقاطی از حصار و برج و باروی شهر تهران ساخته شده بودند. ساخت این بناها ظاهراً از عصر صفویه در تهران آغاز شده و تا پایان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار تداوم یافته‌است. اما از آن پس دروازه‌های تهران همگی روی به خرابی گذاشتند نابود شده‌اند . دروازه‌ها و حصار دوره ناصری هم در دوران پادشاهی رضا شاه هنگام احداث خیابان‌ها و تعریض گذرها از میان رفت. در حال حاضر، تنها دروازه باقیمانده از دورانهای گذشته، یکی دروازه باغ‌ملی و دیگری بخش کوچکی از دروازه محمدیه واقع در مدخل بازار عباس آباد می‌باشد.