ماگنا کارتا

کتاب ماگنا کارتا اثر ابوالحسن دهقان

منشور کبیر یا ماگنا کارتا

منشور کبیر یا ماگنا کارتا (به لاتین: Magna Carta) منشور قانونی انگلیسی است که به صورت رسمی در سال ۱۲۱۵ به تصویب رسیده است. این منشور به زبان لاتین نوشته شده است و به اسم لاتین آن شناخته می‌شود. ترجمه متداول مگنا کارتا، منشور کبیر است. مگنا کارتا، جان، شاه انگلستان را موظف به پذیرفتن حقوق مشخصی برای مردان آزاد تحت حکومت اش، احترام به برخی رویه‌های قانونی مشخص، و پذیرفتن این موضوع که قدرت او توسط قانون محدود خواهد شد، می‌نمود. این منشور متضمن حقوق مشخصی برای افراد تحت فرمان شاه بود، چه آزاد بودند، چه در قید شخص دیگر — و به طور تلویحی آن چه را بعدها، به حکم آزادی متهمی که دلیلی برای اتهام اش نیست، تبدیل شد، را ابراز می‌داشت. منشور کبیر به یکی از مهم‌ترین اسنادی بدل گشت که در یک روند تاریخی به ایجاد حکومت مشروطه در جوامع انگلیسی زبان امروزی بدل شد. تحت تاثیر مگنا کارتا حقوق عرفی و بسیاری از قوانین اساسی از جمله قانون اساسی ایالات متحده آمریکا توسعه پیدا کرد. در سال ۱۲۱۵ اشراف انگلستان که از پادشاه به خشم آمده بودند، جان پادشاه انگلستان را وادار شاختند تا منشور کبیر را در ۱۵ ژوئن ۱۲۱۵ امضا کند. در واقع جان پادشاه انگلستان از اشراف مالیات زیادی درخواست کرده بود و این فرمان بیان می‌کرد که حتی پادشاه نیز مشمول قانون شده و باید از آن اطاعت کند. به مرور زمان، این فرمان به صورت پایه‌ای حقوقی برای همه شهروندان درآمد و بعدها پایه قانون اساسی بریتانیا و نظام مشروطه سلطنتی در این کشور شد.