آژاکس

کتاب آژاکس نوشته رابرت التا

برگرفته ها و برداشتهاي معاصر از اساطير و داستانهاي‏ كلاسيك و تراژديهاي يوناني در حيطهء ادبيات مدرن‏ جهان كاري است كه از سده‏هاي هجده و نوزده در اروپا و امريكا آغاز شده و ظاهرا نيز فرجام و انتهايي ندارد.و چه خوش است اين‏گونه روي‏آوريها.خاصه اگر با بينش و نگره و جهان‏بيني جهت گرفته و پويايي نيز همراه‏ (به تصوير صفحه مراجعه شود) باشد. «امروزي»يا«معاصر»كردن اين‏گونه متنها، شعبه‏اي بسيار مهم از تئاتر معاصر شده است و نويسنده‏ (رابرت التا)در يادداشت كوتاهش كه در عين ايجاز از زحاف و حواشي مخل به دور است،به بهترين وجه اين‏ نكته را تبيين كرده است. به جز متن اقتباس«التا»از آژاكس سوفكل،در بخش دوم‏ نقدي بر اجراي آژاكس در تئاتر آمريكا به قلم و.د.كينگ‏ با عنوان«ميخكوب شده در حوضچه‏اي از خون»درج‏ گرديده است.آژاكس«رابرت التا»صحنه‏اي است‏ موضع‏گيرانه و ضد سلطه در تعارض و تهاجم با پنتاگون. «هركسي با ترديد كمي مي‏توانست بگويد كه اين‏ جنگجويان قديم همان ژنرالهاي آمريكايي هستند.در اينجا آژاكس-روح زندهء ژنرالهاي ما و تجسم غصب، قدرت و جاه‏طلبي آنان بود. مي‏توان آنان را در ميدان‏ رژه با لباس يا اونيفرهاي جنگ با پوتين چتر بازي،با كلاه سبزببيني،و مي‏تواني آنها را در هليكوپترهايشان‏ ببيني كه چطور تجاوزكارانه هواي پيرامون را مي‏شكافند…اما به اين فكر افتادم كه آيا واقعا به‏ همين سادگي است؟آيا به راستي تنها نياز ما«امروزي» كردن آنهاست؟به علاوه منظور ما از«امروزي كردن» دقيقا چيست؟