شاگرد قصاب

کتاب شاگرد قصاب نوشته پاتریک مک کیب

این داستان را بچه روان پریشی به صورت اول شخص و جریان سیال ذهن روایت می‌کند و طول داستان ، روایت به سوی جنون پیش می‌رود. روایت “شاگرد قصاب” از این نظر به عهده راوی غیر قابل اعتمادی است که گاه مخاطب را تا مرز توهم می‌برد. با این که راوی داستان همچنان که گفته شد یک دیوانه قاتل است اما از طرف دیگر همدلی مخاطب را برمی‌انگیزد و از این نظر می‌توان آن را داستانی احساساتی دانست. وقایع داستان در دهه ۶۰ می‌گذرد و زبان اثر هم آمیزه‌ای است از اسلنگ و اصطلاحات ایرلندی. راوی این داستان علاقه زیادی به آثار کمیک بوک دارد ، آنها را جمع می‌کند، می‌خواند و کلی ماجرای دیگر با این کتاب‌ها دارد. این کتاب‌ها را اصولا مخاطب ایرانی نمی‌شناسد ، از آن جایی که کتاب‌های قدیمی هم هستند اصلا شناخته شده نیستند.