گلاب اندر قدح

کتاب گلاب اندر قدح اثر جواد عامری

حافظ در این جا اورده است که :«شراب ارغواني را گلاب اندر قدح ريزيم.» منظور او افزودن چند قطره گلاب بر جامي پر از شراب است. كسي كه حافظ او را«رقيب» و حتي«رقيب ديو سيرت» خوانده و گفته است«ز رقيب ديو سيرت به خداي خود پناهم»، كه بوده و مشكل حافظ با او چه بوده. طبق قرايني كه در دست است«رقيب» حافظ، شيخ خانقاه داري به نام عماد فقيه بود. در كرمان اين شخص معاصر امير مبارز سرسلسله آل مظفر و پسرش شاه شجاع بود. حافظ نيز در همين زمان مي زيست و با شاه شجاع روابط بسيار صميمانه اي داشت. عماد فقيه، برخلاف تصوري كه از نامش به ذهن متبادر مي شود«فقيه» نبود، بلكه صوفيي بود كه از كودكي در خانقاهي متعلق به عمويش محمود فقيه زندگي مي كرد و بعد از فوت عمو، خانقاه و نام فقيه به عماد كه سن زيادي هم نداشت به ارث رسيد…