دانلود کتاب تاملاتی درباره روشنفکری در ایران

 

 روشنفکران غربی( و بعضا روشنفکران تقلیدی وزنی) در برخی ادوار حیات سیاسی- اجتماعی خود داعیه انقلابی گری و رهبری نهضتها و جنبشهای انقلابی را داشته و دارند. آیا به راستی روشنفکری جریانی انقلابی است؟

 آیا به راستی روشنفکری جریانی انقلابی است؟ آیا روشنفکری در روزگار ما رسالتی انقلابی دارد.نسبت ما بین روشنفکری و انقلاب حقیقی عصر ما چیست؟
همچنان که در پیش گفتیم روشنفکری فرزند تحولات و دگرگونیهای بزرگی است که رنسانس نام گرفته است.عالمی که رنسانس به وجود اورد عالم اومانیسم بود و روشنفکری وظیفه تبلیغ و ترویج و بسط فرهنگی و تمدنی این عالم را برعهده گرفت.

تمامی انقلاباتی که از رنسانس به بعد بر مبنای ایدئولوژی های تمدن جدید و اعتبارات و مشهورات آن صورت گرفت صرفا تغییر و تحولات سیاسی بوده اند که به گسترش سیطره تمدن بشرانگارانه انجامیده اند. انقلاب حقیقی تغییر و دگرگونی ذاتی و ماهوی و تحول بنیادین و زیر و زبر کردن ساحت و عالم کنونی است.انقلاب حقیقی در عصر ما انقلابی است که در نسبت انسان و وجود تغییر و تحولی پدید آورد و بشر را از ساحت اومانیسم و عالم خود بنیادی خارج نماید.تمامی تغیییر و تحولات و به اصلاح انقلاب هایی که بر مبنای ایدئولوژیهای اومانیستی در چهار قرن اخیر رخ داده جز پاره ای تغییر و تحولات صرفا سیاسی اجتماعی اقتصادی که در ساحت و قلمرو فرهنگ جدید پدید امده چیز دیگری نبوده است.

برای خرید کتاب تاملاتی درباره روشنفکری در ایران نسخه چاپی اینجا کلیک نمایید. و برای دانلود رایگان به ادامه مطلب مراجعه نمایید.

 و در واقع با این انقلاب ها .بنیاد.جوهر.ماهیت و ذات عالم کنونی عوض نشد بلکه صرفا برخی تغییرات در اشکال و صور نظام های سیاسی-اجتماعی-اقتصادی به وجود امده است.در حالی که انقلاب حقیقتی انقلابی است که ساحت و عالم کنونی را از بینیان زیر و زبر کرده و ساحت و عالم دیگری پدید می اورد.روشنفکری خود نماینده فرزند و مظهر عالم اومانیسم و غرب زدگی است.
بنابراین هرگز و هرگز نمی تواند جوهری انقلابی داشته باشد. روشنفکری.مدعی پاره ای تغییر و تحولات و به اصلاح انقلاب های سیاسی و اجتماعی است اما چون این به اصطلاح انقلابات خود بر مبنای تفکر اوملنیستی و ایدئولوژی های عصر جدید پدید می ایند هیچ تغییر و تحول واقعی و بنیادینی در وضع بشر و نسبت او با عالم و ادم به وجود نمی اورند

 

 

دانلود کتاب تاملاتی درباره روشنفکری در ایران