دانلود کتاب از موج تا طوفان اثر بار مومنی
در آمد نفت در سال ۱۳۵۷ نسبت به سال ۱۳۵۳، ۱/۵ درصد به قیمت جاری کاهش پیدا کرد... بهمین مناسبت برنامه ریزان دولتی با سراسیمگی شروع به جابجا کردن ارقام اعتبارات عمرانی و تغییر هدفهای برنامه ای که برای متنا سب کردن آنها با هدفهای تمدن بزرگ زحمات زیادی متحمل شده بودند. گردند...
طبق گزارشات رسمی اقتصادی در سال ۱۳۵۷ پس از صرف هزینه های سرسام آور ورود ماشین آلات و کالاهای گرانقیمت سرمایه ای کمبود نیروی انسانی ماهر، عدم کفایت تشکیلات موجود با نیازهای یک اقتصاد متحول نارسائی وسائل و تأسیسات زیر بنائی مانند راهها بنادر فرودگاهها و وسائط حمل و نقل و همچنین عدم دسترسی کافی به مواد اولیه واسطه ای تورم شدید کاهش نسبی محصولات کشاورزی، بویژه ناتوانی در درک مسائل تازه و حل درست آنها خوشبینی هایی را که در سالهای اول برنامه پنجم (۵۷ - ۱۳۵۲) در باره جهش بزرگ اقتصادی بوجود آورده بود.
بر هم زد و در ماندگی نظام شاهنشاهی را حتی در مسائل جاری اقتصادی آشکارتر ساخت (ص ۱۹۲ محمد رضا سوداگر، رشد روابط سرمایه داری در ایران مرحله گسترش ۵۷ - ۱۳۷۲، شعله اندیشه تهران (۱۳۶۹) در نامه سه نفره سنجابی، بختیار و فروهر بتاريخ ۲۲ خرداد ۱۳۵۶ چنین آمده است : « مملکت از هر طرف در لبه های پرنگاه قرار گرفته، همه جریانها به بن پست کشیده نیازمندیهای عمومی بخصوص خوار و بار و مسکن با قیمتهای تصاعدی بی نظیر دچار نایابی گشته کشاورزی و دامداری رو به نیستی گذارده صنایع نوپای ملی و نیروهای انسانی در بحران و تزلزل افتاده، تراز بازرگانی کشور و نا برابری صادرات و واردات و حشت آور گردیده نفت این میراث گرانیهای خدادادی بشدت تبذیر شده، برنامه های عنوان شده اصلاح و انقلاب ناکام مانده...
ص ١٤٠ سی و هفت روز پس از سی و هفت سال دکتر شاپور بختیار انتشارات رادیو ایران از مدتی پیش تهران ساعتها در خاموشی فرو میرفت، در خرداد ۱۳۹۵ ه اختلال در توزیع نیروی برق سراسر ایران را فرا گرفت و روزانه چند ساعت به خاموشی ها افزوده شد. و (باقر عاقلی، روز شمار تاریخ) خاموشی برق کاهش تولید رشتههای مختلف صنعت را سبب شد. برای مثال کارخانه ماشین سازی اراک ، کارخانه اصلی صنایع سنگین مهندسی در کشور در سال ۱۹۷۹۷۷ ( ۵۹ - (۱۳۵۵) فقط ۱۳۷۵۱ تن تولید داشت حال آنکه ظرفیت تولیدی آن ۲۳۰۰۰ تن بود پایین بودن تولید معلول خاموشی های برق، که به تأسیسات کارخانه آسیب رسانده و تعمیرش مدت مدیدی وقت گرفت دانسته شد...
یا تنها کارخانه آلومینیوم سازی مملکت فقط در حد ٤٣ درصد ظرفیت کار میکرد، و این بیشتر بخاطر خاموشی برق بود. در دوازده ماه طول سال ۱۹۷۷ (۱۳۵۶) هفتصد و شصت بار برق این کارخانه قطع شده بود و در عرض دو سال بر اثر کمبود نیرو دوازده میلیون دلار زبان کرده بود. (ص ۱۵۰ ایران سراب قدرت رابرت گراهام، ترجمه فیروز فیروزنیا) -۹- همزمان با مخالفت و انتقادهایی که در زمینه فروش جنگ افزار به ایران در مطبوعات و کنگره امریکا بعمل آمد روابط ایران و امریکا نیز سیاست اختناق و سرکوبگرانه رژیم شاه در محافل سیاسی و مطبوعات مورد بحث و انتقاد قرار گرفت. سازمان عفو بین الملل در گزارش سال ۷۵ - ۱۹۷۷(٥٤ - ۱۳۵۳ ) با تشریح شیره عمل دولت ایران نسبت به مخالفان و احکام دادگاهها، اعمال شکنجه بوسیله پلیس و ساواک و تشریح بیدادگری های رژیم شاه تعداد زندانیان سیاسی را بین ۲۵ تا ۱۰۰ هزار تن بر آورد. ۱ صفحات ۵۰۰ و ۵۵۰ تاریخ سیاسی بیست و پنجساله ایران لجاني) -
جریده «نیویورک تایمز ماگازین در شماره ۲ ژوتن ١٩٧٤ ( ۱۲ خرداد ۱۱۳۵۳ خود... نوشت : و بازجوئی اعدام گم شدن اسرار آمیز در ایران ادامه دارد. دست کم ۷۵ نفر بعنوان باصطلاح فعالیت مغرب در ۱۸ ماه گذشته اعدام شده اند. » هفته نامه فرانسوی « نرول ایسرواتوره در شماره ۳۰-۲۵ ژوئیه ۱۱۹۷۷ ۲۰ تیر ١٣٥٣... چنین نوشت: «گواهان قابل اطمینانی مانند سازمان حقوقدانان بین المللی یا سازمان عفو بین المللی موارد شکنجه را تأیید میکنند. » روزنامه انگلیسی گاردین...
اظهارات «مستر مارتین آنالس» دبیر کل سازمان بین المللی عفو را، که ضد کمونیست و يك عنصر بورژوانی است چنین نقل میکند و هیچ کشوری در جهان از جهت حقوق بشر منظره ای بدتر از ایران ندارد ایران بالاترین حد اعدامها را دارد.» صفحات ۲۹ - ۳۸) مجله دنیا، شماره ۵ آبان (۱۳۵۳) ه ریچارد ایدن وکیل امریکانی که از جانب سازمان عفو بین المللی برای شرکت در دادگاه گروه افراخته تماس با متهمان و مصاحبه با هویدا اخیراً به ایران رفته بود. ضمن مصاحبه ای در رم که روزنامه و اونیتا» از اه ارگان حزب کمونیست ایتالیا در شماره ۳۰ ژانویه ۱۹۷۹ ۱۰ بهمن (۱۳۵۷) خود تحت عنوان « اختناق بیرحمانه در ایران » آنرا انتشار داده است....
میگوید: « یک خارجی که روابطی با اعلیحضرت دارد به من گفت شکنجه بطور وسیعی در ایران رواج دارد. .. مطبوعات ایران میگویند که تمام مردم ایران شاهپرست هستند. طی ده روزی که من در ایران گذراندم ۹۰ نفر ایرانی اعدام شدند و ۹ نفر دیگر (۵ تن سیاسی و ٤ باصطلاح قاچاقچی) ضمن تیر اندازی با پلیس به قتل رسیدند
این برای کشوری که تمام مردم آن اعلیحضرت را دوست دارند - رقم بزرگی است. اصفحات ۲۷ - ۲۸ مجله دنیا، شماره ۱ فروردین (۱۳۵۵) ویلیام باتلر عضو کمیسیون حقوق بین المللی که در سال ۱۹۷۹ از ایران بازدید کرد. شواهد زیادی از اعمال شکنجه فیزیکی و روانی را در ایران تأیید نمود ولی نتوانست فهرست اسامی قربانیان سیاسی را تهیه کند. عفو بین الملل تعداد اعدام شدگان را از سال ۱۹۷۲ (۱۳۵۱) ببعد حدود ۳۰۰ تن میدانست وادعا میکرد.
