کتاب های قاسم هاشمی نژاد
آثار قاسم هاشمی نژاد معرفی کتاب های قاسم هاشمی نژاد
قاسم هاشمینژاد (زادهٔ ۱۳۱۹ خورشیدی) نویسنده، روزنامهنگار، مصحح و مترجم ایرانی است. او در دههٔ ۱۳۴۰در روزنامهٔ آیندگان نقد ادبی مینوشت و در سال ۱۳۵۸ یکی از بهترین رمانهای پلیسی ایران را با نام فیل در تاریکی نوشت که مشهورترین اثر وی نیز محسوب میشود.
{tortags,144,5}
قاسم هاشمینژاد در سال ۱۳۱۹ زاده شد. مادربزرگ وی خیرالنساء هاشمینژاد زنی بود روستایی از طبرستان که قاسم هاشمینژاد زندگی وی را در پوششی رازآمیز در داستان «خیرالنساء (۱۲۷۰-۱۳۶۷): یک سرگذشت» خود نوشتهاست. فعالیتهای ادبی در زمینهٔ نقد یکی از کسانی که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران خود دست به قلم داشت و رمان و داستان مینوشت، اما در نقدنویسی هم قریحهٔ خود را نشان داد قاسم هاشمینژاد بود. او برای مدتی کوتاه در دههٔ ۱۳۴۰ و در سال ۱۳۵۱ در روزنامهٔ آیندگان نقدهای ادبی روشنگرانهای مینوشت و به تحلیل محتوا و ساختار آثار داستانی میپرداخت. نقدهایی که او بر آثار هوشنگ گلشیری نوشت، موجب شد که آن آثار شهرت فراوانی پیدا کنند. هاشمینژاد و شمیم بهار و جوان با استعداد دیگری به نام حسین رازی، منتقدانی بودند که هم در زمینهٔ نقد ادبی و هم نقد سینمایی و زمینههای دیگر خوش درخشیدند و آثار قابل ملاحظهای نوشتند، اما زود از صحنهٔ ادبی خارج شدند و با وجود امکانات زیاد، کتابی از مجموعه آثار خود منتشر نکردند. گفتوگوهای هاشمینژاد با نویسندگانی چون ابراهیم گلستان و هوشنگ گلشیری که سالها پیش انجام شده هنوز از بهترین گفتوگوهایی است که از این نویسندگان منتشر شدهاست. در زمینهٔ داستان رمان فیل در تاریکی هاشمینژاد، رمانی است که بسیاری از منتقدان آن را از بهترین آثار داستانی ایرانی در ژانر پلیسی دانستهاند. یکی از نکات مهم این رمان، خلق لهجههای مختلف در زبان فارسی است که در ادبیات فارسی بیسابقه بود و بتوان در کنار فارسی شکر است محمدعلی جمالزاده به عنوان آثار موفق در این زمینه از آن نام برد. نعمت حقیقی از این رمان فیلمی ساخت با بازی فرامرز قریبیان که این فیلم هیچگاه به پایان نرسید. نثر هاشمینژاد نثری است حسابشده که آرایههای کهنهنما سنگینش نکردهاست
آثار تألیف داستانی فیل در تاریکی، تهران: انتشارات کتاب زمان، ۱۳۵۸[۱۴] تکچهره در دو قاب، [بیجا]: [بینا]، ۱۳۵۹[۱۵] راه و بیراه: فیلمنامه، (کارگردان: سیامک شایقی)، ۱۳۷۱ خیرالنساء (۱۲۷۰-۱۳۶۷): یک سرگذشت، تهران: انتشارات کتاب ایران، ۱۳۷۲[۱۶] عشقنامهٔ ملیک مطران: یک فیلمنامه، تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۷[۱۷] کودکان توی زیبایی راه میروم: ۲۶ شعر از بر و بچههای چی مایو، (ترجمه)، تهران: نشر مرکز (کتاب مریم)، ۱۳۷۰[۱۸] قصهٔ اسد و جمعه، تهران: نشر مرکز (کتاب مریم)، ۱۳۷۰[۱۹] شعر گواهی عاشقی اگر بپذیرند، تهران: انتشارات کتاب ایران، ۱۳۷۳[۲۰] پریخوانی، تهران: چاپخانهٔ رشدیه، ۱۳۵۸[۲۱] تصحیح و نقد سفرنامهٔ ناصرخسرو قبادیانی مروزی، ناصرخسرو قبادیانی، تهران: انتشارات زوار، ۱۳۶۹ در ورق صوفیان: سه مقاله در حوزهٔ عرفان، تهران: انتشارات ساحت، ۱۳۸۴[۲۲] قصههای عرفانی: تعریف، تبیین، طبقهبندی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، ۱۳۸۸[۲۳] حکایتهای عرفانی: ۲۰۱ گزیدهٔ روایی از دفتر معرفتپیشگان، تهران: انتشارات حقیقت، ۱۳۸۹[۲۴] سیبی و دو آینه: در مقامات و مناقب عارفان فرهمند، تهران: نشر مرکز، ۱۳۹۱[۲۵] ترجمه منبر یک رسانهٔ عمومی در اسلام، اصغر فتحی، تهران: پژوهشکدهٔ علوم ارتباطی و توسعهٔ ایران، ۱۳۵۸[۲۶] کارنامهٔ اردشیر بابکان: از متن پهلوی، -، تهران: نشر مرکز، ۱۳۶۹[۲۷] مولودی: نمایش منظوم، تی. اس. الیوت، تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۷[۲۸] بشنو، آدمک!، ویلهلم رایش، تهران: انتشارات کتاب ایران، ۱۳۸۰[۲۹] (چاپ دوم: تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۹[۳۰]) خواب گران، ریموند چندلر، تهران: انتشارات کتاب ایران، ۱۳۸۲[۳۱] من منم: کتابی دربارهٔ خودکاوی، راتان لعل، تهران: [ناشر مؤلف]، ۱۳۸۲[۳۲] آوادوگیتا: سرود رستگاری: کهنترین متن وحدت وجود، داتاتریا، تهران: نشر ثالث، ۱۳۸۳[۳۳] کتاب ایوب: منظومهٔ آلام ایوب و محنتهای او در عهد عتیق و مقایسهٔ تطبیقی با پنج متن کهن فارسی، تهران: نشر هرمس،