پژاره

کتاب پژاره نوشته علیمردان عسگری

از زمزمه “مووه” حزن انگيز جواهر، ننه نقره هم دل به دل مي شد، دلشوره اش دو چندان مي شد و در اندوه عروسش شريك مي گشت و برده بود و رنجور مي نمود. همه ستمها، همه نامراديهاي زندگي يك طرف، اين ستم ويرانگر و خانمانسوز آخري طرف ديگر! به عروسش حق ميداد “مووه” كند، زار بزند و اشك بريزد. وامانده هاي ايلي بودند كه…