هزار گلخانه آواز

موسيقي، رياضي ترين بعد احساس آدمي ست. اين بعد از احساس، هم از طبيعت ذات آدمي و هم از ذات طبيعت او نشات مي گيرد. به بيان ديگر، واقعيتي ست كه ريشه در معنويت موجوديت انساني و هم ماديت وجود ما دارد. با چنين رويكردي، مي توان موسيقي را مختصات وجودي احساس دانست؛ مختصاتي كه به احساس،«وجود» و«هستي» مي بخشد و آن را ممكن مي سازد. احساس، ابتدايي ترين و در عين حال پيچيده ترين شكل رويكرد موجوديت حياتمند به ابژه هاي بيروني ست، و از اين منظر مي توان دريافت كه تا چه حد حساس و دقيق و تحليل ناپذير است.