زناشوئی در ایران باستان

کتاب زناشویی در ایران باستان اثر هیربد جمشید کاوس کاتراک ام.ا

این کتاب درباره آیین و مراسم ازدواج در ایران باستان می پردازد کالی در سال هزار و سیصد و چهل دو از انتشارات انجمن زرتشتیان تهران تحت عنوان زناشویی در ایران باستان گردآورده هیربد جمشید کاوس کاتراک ام.ا مترجم رستم شهرزادی

در تمام دوره های ایران باستان اختیار یک همسر روا و بدان عمل میشده حتی امروز هم پیروان زرتشت در ایران و هند و دیگر نقاط جهان انرا پیروی میکنند.راجع به محسنات دین زرتشت نویسندگان خاور و باختر چه در عصر قدیم و چه در عصر جدید مطالب بسیاری نوشته اند ولی بیاناتیرا که هردوت در کتاب تاریخ خود در حدود دو هزار و چهار صد پیش نوشته است بسیاری از مورخین و نویسندگان قدیم و جدید بویژه اروپاییان را بر آن داشتهکه به غلط تصور کنند در میان ایرانیان باستان ازدواج با محارم معمول بوده و انان زناشوئی میان خویشاوندان همخون را چون برادر و خواهر.پدر و دختر و مادر و پسر و مانند اینها را مجاز میدانسته اند. در قرن اخیر بعضی از دانشمندان مغرب زمین تحت تاثیر همین تصور باطل واژه خیث و دث را که در ادبیات اوستا خیتودثه و در پهلوی خیتوک دث امده است به مفهوم ازدواج با خویشان محارم معنی کرده و ترجمه نامه های اوستا و پهلوی که بوسیله همین دانشمکندان انتشار یافته این واژه را بهمین مفهوم شناسانده و انرا لز سنن معموله میان پیروان زرتشت در ایران باستان دانسته اند

کتاب زناشویی در ایران باستان یک رساله کامل در شرح موضوع زناشویی در زمانهای دور در سرزمین ایران میباشد و رد چرندیات تاریخی محققان غرب پیرامون ازدواج با محارم و غیره….