کتاب از آستارا تا استارباد اثر منوچهر ستوده
بارندگیهای فراوان هوای بسیار مرطوب و درختان جنگلی متنوع.آفتهای بزرگ بناهای تاریخی ناحیه گیلان بوده و هست.
خشت در صفحات خشک ایران یعنی حاشیه کویر صدها سال دوام می اورد.اما اجر و سنگ در صفحات گیلان عمر زیاد ندارد. در اینجا نباید در پی بناهای پانصد ششصد ساله بود.زیرا کمتر بنائی هر قدر هم محکم ساخته شده باشد می تواند در مقابل عوارض جوی و وضع اقلیمی گیلان پایدار و استوار بایستد.
در این سرزمین بناهای صد و دویست ساله را باید قدیمی دانست و به ثبت و ضبط ان پرداخت.زیرا زمانی نخواهد گذشت که از این ها نیز اثری برجای نخواهد ماند.
باران و رطوبت دائمی مصالح بنا را نرم می کند و می پوساند و انچه نرم و پوسیده شد فرو میریزد و بنا به تلی تبدیل می شود و چیزی نمی گذرد که درختان و بوته های پرخار روی این تل را می گیرد و اثری جز برامدگی مختصری برجای نمی ماند.
عجیب تر اینکه بر بام بناهایی که برپا هستند درختان مختلف جنگلی.خصوصل درخت انجیل می روید و ریشه های قطور و توانای ان در میان ملاط فرسوده فرو می رود و اجر و سنگ را از ملاط جدا می کند و پس از دیگری فرو می افتد و بنابدین ترتیب در مدت کمی از میان می رود
نمونه جمع شده از آستارا تا استرآبادچاپ اول سلسله انتشارات انجمن آثار ملی در ده مجلد شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان به کوشش منوچهر ستوده,برخی این کتاب از آستارا تا استرآباد نیز می شناسند