معرفی کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد اثر دیوید فرامکین:
امپراطوری عثمانی، یکی از بزرگترین و قدرتمندترین امپراطوری های جهان شناخته می شود که در قرن سیزدهم در شهری در ترکیه توسط قوم اوغوز پایه گذاری شد. این قوم در اواخر قرن دوازدهم به رهبری عثمان اول از اوضاع نابسامان قاره های آسیا و اروپا به دلیل حمله مغول ها از شرق و جنگ های صلیبی از غرب، کمال استفاده را بعمل آورد و فرصت را مناسب دید تا اقدام به فتح مناطق مختلف کند. او تا آخرین فتوحات خود که شهر مهم بورسا بود، پیشروی کرد و با فتح این شهر عثمان اول، خود را پادشاه امپراطوری عثمانی معرفی نمود. این امپراطوری عظیم در قرن پانزدهم به اوج قدرت و اقتدار خود رسید و تا این دوره پادشاهان عثمانی مدام در حال کشورگشایی و سیطره قدرت خود به سرزمین های همجوار بودند. امپراطوری عثمانی تا قرون شانزده و هفدهم میلادی تا سه قاره پیشروی کرد و شمال آفریقا، غرب آسیا و جنوب شرقی اروپا را در بر گرفت. اکنون چگونگی نابودی این قدرت بزرگ و انهدام کامل آن در جنگ جهانی اول و پیدایش خاورمیانه کنونی و تغییرات آن و همچنین نقش اروپا و تاثیرات آن بر خاورمیانه و تاثیرپذیری اروپا از وقایع حاصل، از جمله موضوعاتی است که کتاب پیش رو مورد هدف قرار می دهد.


در مجموعه کتاب های دیوید فرامکین، نویسنده و مورخ و حقوقدان آمریکایی، کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد شهرت بیشتری دارد و نویسنده نیز غالب محبوبیت و آوازه خود را مدیون تالیف این کتابش است و برای نگارش این کتاب، او نامزد جایزه پولیتزر شده است.
فرامکین، در این کتاب با پشتوانه ای محکم از مستندات گوناگون خواننده را به منابع و مراجع بسیاری ارجاع می دهد و صحت کلام خود را اثبات می کند.
کتاب صلحی که همه صلح ها را بر باد داد، فروپاشی امپراطوری عثمانی و شکل گیری خاورمیانه معاصر، علاوه بر پرداختن به نقش اروپا بر شکل گیری خاورمیانه کنونی، به مسائل مختلفی مِن جمله پرده برداری از مجادله ها اختلافات سیاستمداران در اروپا و بررسی مداخله فرانسه و انگلیس در امور مذهبی مسلمانان و هم چنین بررسی رفتار سیاستمدارانی مانند چرچیل، لوید جرج، لارنس عربستان، لنین، استالین، موسولینی و کیچنر می پردازد.