نوشتن با دوربین رو در رو با ابراهیم گلستان عنوان کتابی حاصل مصاحبه پرویز جاهد با ابراهیم گلستان فیلمساز نامی ایرانی می باشد. این کتاب که به همت نشر اختران در چهار دیدار تنظیم شده است در زمینه های فیلم و ادبیات مباحثی صورت می گیرد و بحث ها و گفتارهای بی پروایی درباره شخصیت های معروف معاصر ایران از جمله احمد شاملو بیان می شود.در دیدار نخست مباحثی چون: سنت و مدرنیسم، شکل گیری موج نو، فیلمفارسی، سینمای روشنفکری و مخاطبان ایران بیان می شود. دیدار دوم با دو گفتار با عناوین: ذکریا هاشمی و طوطی ، حزب توده و خیلی ملکی، طرح می شود. دیدار سوم به آثار گلستان از جمله فیلمهای او پرداخته می شود. تپه های مارلیک، خشت و آیینه، اسرار گنج دره جنی از جمله فیلم های گلستان است که درباب آنها بحث می شود. در این دیدار درباره فروغ و دوستی و همکاری او با گلستان در زمینه فیلمسازی گفته هایی بیان می شود. همچنین بحثی در مورد شاملو و ورود ناموفق او به حوزه سینما. دیدار چهارم و آخر کتاب شامل مباحثی چون: صادق چوبک، تنگسیر و امیر نادری ، پهلبد و دستگاه سانسور، هیچکاک و آغاباجی می باشد.
درباره گلستان:
ابراهیم گلستان زاده شیراز در سال 1301، نویسنده، فیلمساز و مترجم و از چهره های برجسته ی جریان روشنفکری ایران در سده ی معاصر خورشیدی می باشد و فیلم ها و نوشتارها و داستان های زیادی از او منتشر شده است. در مناظره ها و جدال های قلمی بین منتقدان ادبی و سینمایی ایران، نام ابراهیم گلستان و نوشته های او همواره مطرح و برجسته بوده است. پدر ابراهیم گلستان مدیر روزنامه ی گلستان در شهر شیراز بود. گلستان برای تحصیل به تهران و دانشگاه تهران رفت. بعدها به فعالیت سیاسی روی می آورد و درس را نیمه کاره رها میکند و پس از مدتی، به کل فعالیت سیاسی را کنار میگذارد.
پرویز جاهد درباره این گفتگو می نویسد:
کتاب حاضر، حاصل گفتگوی طولانی است که در فاصله ی ژوئن 2002 تا دسامبر 2003 طی چهار دیدار با ابراهیم گلستان شده است.
مدتی است که برای پروژه ی دکتری خود روی تحقیقی دانشگاهی درباره ی سینمای ایران کار می کنم تحت عنوان تاریخ تحلیلی ریشه های موج نو در سینمای ایران که به بررسی و تحلیل ریشه ها و خاستگاه های موج نو در فاصله سال های 1338 تا 1348 یعنی از زمان ساخته شدن فیلم داستانی فرخ غفاری با عنوان جنوب شهر تا ساخته شدن فیلم گاو(داریوش مهرجویی) قیصر (مسعود کیمیایی) و آرامش در حضور دیگران (ناصر تقوایی) در سال 1348 و به طور مشخص سه کارگردان برجسته و پیشگام سینمای روشنفکری و غیرمتعارف ایران در این سال ها یعنی ابراهیم گلستان، فرخ غفاری و فریدون رهنما می پردازد. فیلم سازانی که به گمان نگارنده زمینه ی شکل گیری و ایجاد جریانی تحت عنوان موج نو را در سینمای ایران فراهم کردند و تاثیر عمیق و انکار ناپذیری بر فیلم سازان نسل پس از خود گذاشتند. نقش ابراهیم گلستان در این میان، بسیار بارزتر و تاثیر گذار تر از بقیه بوده است...
اما آن چه در این گفتگو برای من اهمیت بیش تری داشت و ارتباط تنگاتنگی با موضوع تز دانشگاهی ام پیدا می کرد، دوره ی فعالیت مستند سازی گلستان، تاسیس استودیو گلستان، همکاری با فروغ فرخزاد و تولید فیلم های داستانی و بلند خشت و آینه و اسرار گنج دره جنی و دریافت و درک دیدگاه های گلستان در زمینه های مربوط به واقع گرایی در ادبیات و سینما، استعاره و نماد در آثار او، حکومت و پروژه ی مدرنیسم در ایران، روشنفکران ایرانی و گفتمان غرب ستیزی، سینمای موج نو و سانسور بوده است. به همین منظور بخش مهمی از گفتگو بر روی این مباحث متمرکز شده است و در آن گلستان با کلام نافذ، برنده و تا حدی نیش دار و گزنده ی خود به نقد فضای روشنفکری، ادبی و سینمایی ایران در دهه های سی و چهل پرداخته و با صراحتی کم نظیر، نگاهی ژرف و منحصر به فرد، و دیدی فراخ به داوری درباره ی بسیاری از چهره های شاخص روشنفکری، ادبی و هنری این دوران از هدایت گرفته تا شاملو، از خانلری تا یارشاطر، از آل احمد تا چوبک، از کیمیایی تا کیارستمی، از تقوایی تا شهید ثالث و آربی آوانسیان و فروغ فرخزاد نشسته است
برای خرید کتاب نوشتن با دوربین اینجا کلیک کن