معرفی کتاب سایکوسیس ۴:۴۸ - سارا کین- ترجمه عرفان خلاقی
کین با به حداقل رساندن توضیح صحنه کارکرد آن را به شکل بصری تفویض می کند. نحوه چینش متن در هر صفحه می تواند توالی همزمانی یا تداخل بیان آن از سوی شخصیت‌ها را نشان دهد. فرمی در تناسب مستقیم با معنا و محتوای متن. مثلا عبارت "و من باید تنها بایستم" جدا از ترتیب پیشینی ان صفحه، در کناره آن قرار می‌گیرد یا در صفحه های پایانی کلمات ناپدید شدن رفته‌رفته ناپدید می‌شوند تا جایی که به محو شدن کامل گوینده می‌رسیم و صفحه بعد چیزی نیست جز یک صفحه کاملا خالی و سفید. با چنین رویکردی کین فرم بصری نمایشنامه را به سنت شعرهای کالیگرافیک نزدیک می کند، همچون قطعات گیوم آپولینر یا شعر تاس ریختن مالارمه.
کین در آثار خود نشان می‌دهد آگاهی از ظلم نوع بشر و جهان بی رحمش می تواند به ناامیدی منجر شود و در آخرین نمایشنامه اش دنیای خاکستری افسردگی را توصیف می‌کند که با صدای مرگ مرتبط است. اما اگر آثار او پر از تصاویر مرگ است در عین حال از پارادایم زندگی نیز استفاده می کند. در "ویار" یکی از شخصیت ها می گوید: "من مریض نیستم فقط میدونم جهان ارزش زندگی رو نداره" که نشان دهنده یاسی عمیق و اضطرابی اگزیستانسیالیستی است و خود کین آن را چهره‌ای فریادکش در یک هیچ چیز پوچ و توخالی توصیف می‌کند. او در آثارش راههای متفاوتی برای معنا بخشیدن به زندگی و مبارزه با ناامیدی ارائه می دهد: نخست جستجوی حقیقت دوم جستجوی عشق. با این حال بسیاری از شخصیت های کین امید خود را در میانه جستجو از دست می‌دهند و در نهایت به ورطه افسردگی و پوچی می غلتند.
کین در آثارش جهانی برساخته از خشونت را به تصویر می کشد و با تقبیح بی تفاوتی حاکم را نشان می دهد که چگونه همه ما در خلق این چرخه معیوب خشونت بار گناهکاریم. خشونت در آثار او از ابتدا امری بصری است. خشونت اثر او شبیه به آنچه پیش از این وجود داشت نبود، او به خشونت ادای احترام نمی‌کرد و همیشه نیز از سوء تعبیر هایی که کارگردانان نسبت به اثرش داشته‌اند گلایه می کرد. خشونت کین معطوف به جهان اطرافش است و از ما نیز می‌خواهد تا در برابر آن و در نتیجه در برابر خشونت موجود در جهان واقعی که بخشی از آن به روی صحنه بازنمایی می شود واکنش نشان دهیم. برای تشریح جهان مدرن از از خشونت وام می‌گیرد چرا که این جهان بر قاعده خشونت پیش می‌رود و بارها در آثارش از وقایع زندگی واقعی الهام گرفته است. خشونت موجود در جهان ورزش فوتبال، جنگ بوسنی، وقایع جنگ جهانی دوم، نسل کشی مسلمانان به دست صرب ها و غیره، با اینهمه او از اینها فراتر می رود و اثر خود را در فرمی جهان شمول دست می دهد. درباره خشونت و رقابت در معنای کلی و عمومی می نویسد. صحنه‌های آزار و شکنجه در نمایشنامه هایش می تواند آن را در حین جنگ جهانی دوم، جنگ الجزیره، جنگ بوسنی یا رواندا اتفاق افتاده باشد. کین می‌خواهد نمایشنامه هایش همه انسانیت و نه فقط یک موقعیت فرهنگی تاریخی خاص را بازنمایی می کنند.
بسیاری از منتقدان به این نتیجه رسیدند که آنچه آنها از سایکوسیس دیده اند چیزی جز یک یادداشت خودکشی ۷۰ دقیقه‌ای و یا حتی یک قربانی هنر ناخوشایند منفعل اما تهاجمی و یا جذاب ترین خودکشی که احتمالاً هر یک از ما همیشه دوست داشتیم بخوانیم نیست. برادر او سیمون برای توضیح دادن اینکه این آخرین اثر خواهرش فقط به خاطر بیماری روانی او تقویت شده یا تحلیل رفته نیست می‌گوید این اثر درباره افسردگی و ناامیدی منجر به خودکشی و یا به مثابه یک یادداشت خودکشی نیست، چنین نگاهی درباره این اثر ساده‌انگارانه است.
نوشته مینا مظفری خسروی