معرفی کتاب کارگردانی تئاتر پست مدرن، آفرینش معنا در نمایش- جان ویتمور
جان ویتمور مولف کتاب معتقد است در این کتاب نظریه ای را مورد بحث قرار داده و به آن پاسخی قطعی داده است؛ نظریه‌ای مبنی بر اینکه تولیدکنندگان محصولات تئاتری چه بهره‌ای از نشانه شناسی می‌برند، به عبارت دیگر نشانه شناسی چه امکاناتی برای درک ارتباط تئاتری در اختیار کارگردان ها قرار می‌دهد و این درک چه نقشی در کار هر روزه مفهوم پردازی، طراحی، تمرین، تالیف و پرداخت یک نمایش در جهان تئاتر پست مدرن ایفا می کند. در پی این تئوری کارگردان اثبات می‌کند که هدف کارگردانی تئاتر پست مدرن پیوند زدن تئوری به عمل است. بُعد بَعدی این تحقیق می تواند بررسی تفاوت‌های کارگردانی تئاتر پست مدرن با کارگردانی تئاتر های رئالیستی سنتی تر باشد؛ اینکه پست مدرن ها چه میکنند که سنت گرایان انجام نمی‌دهند و بالعکس، و اینکه نظام‌های نشانه‌ای و دال‌های به کارگرفته شده در اجرا توسط کارگردان هایی که در دو قطب مخالف پیوستار پست مدرن و سنتی فعالیت می کنند چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند.
کتاب با این جمله در فصل نخست شروع می‌شود: "کارگردان علم نشانه شناسی را به خدمت بگیرد" و با این جمله پایان می‌یابد: "نشانه‌شناسی معیاری برای انتخاب نظام نشان های مسلط در سرتاسر یک اجرا و اولویت‌بندی نظام‌های نشانه‌ای در هر لحظه از اجرا و چهارچوبی برای تصمیم‌گیری درباره نحوه هماهنگ سازی داده ها در طی زمان برای تولید یک گزاره هنری منسجم و نمادین در اختیار کارگردان ها قرار می دهد." آن طرح مسئله در آغاز و این پاسخ پایانی به درستی به ما نشان می‌دهد که با کتابی روبرو هستیم که به مسئله اهمیت و کارکرد دانش نشانه‌شناسی در کارگردانی تئاتر می‌پردازند و باید گفت که به خوبی این مهم را به انجام رسانده است.
نشانه شناسی معیاری برای انتخاب نظام نشانه ای مسلط در سرتاسر یک اجرا و اولویت‌بندی نظام‌های نشانه ای در هر لحظه از اجرا و چگونگی چارچوبی برای تصمیم‌گیری درباره نحوه هماهنگ سازی دال ها در طی زمان برای تولید یک گزاره هنری منسجم و نمادین در اختیار کارگردان ها قرار می دهد. تماشاگر نیز به نوبه خود نمادهای متفاوتی را به صورت گزینشی دریافت می‌کند و از مجنون های انباشته شده تأثیر می‌پذیرد که ویژگی های جسمانی و فرا روان شناختی خاص خود تماشاگر به آنها معنا بخشیده است. این درست همان کاری است که کارگردانهای پرآوازه و تئاتر های تراز اول انجام می‌دهند.
نوشته مینا مظفری خسروی