چاندرا موهان جین (اشو) در ۱۱ دسامبر سال ۱۹۳۱ میلادی در شهر کوچ وادا هند زاده شد. او از همان کودکی، روحیه‌ای سرکش و مستقل داشت و بر این امر پافشاری می‌کرد که به جای دریافت دانش و باور از دیگران، خودش، حقیقت را بیازماید.سپس با کسب درجهٔ فوق لیسانس در رشتهٔ فلسفه از دانشگاه «سوگار»، تحصیلات خود را به پایان رساند و چندین سال در دانشگاه «جبل پور» به تدریس فلسفه پرداخت. وی از سال ۱۹۶۳ میلادی با سفر به سراسر هندوستان به ایراد خطابه‌هایی در زمینه‌های معنوی و عوالم روحانی پرداخت. در طی برگزاری جلسه‌های سخنرانی و بحث و گفتگو در شهرهای گوناگون، رهبران مذهبی سنت گرا و باورهای سنتی را مورد پرسش قرار داد و با گروه‌های گوناگون مردم دیدار کرد و در نهایت او یک عارف وفیلسوف هندی بود..بنا به گفتهٔ راجنیش، او این نام را از واژهٔ اُشِنیک (Oceanic) به معنای «پیوسته به اب دریا و یکی شده با آن» برگرفته است.از آنجا که واژهٔ اُشِنیک (دریاگون) تنها به توصیف و تجربه می‌پردازد و شامل شخص تجربه کننده نمی‌شود، راجنیش واژهٔ (اشو) را برای خود برگزید. او بعدها پی برد که این واژه از قدیم در میان ساکنان خاور دور رواج داشته و به معنای «شخص مقدسی که آسمان بر او گل می‌افشاند» بکار رفته‌است.

در این کتاب اشو به تعلیم و تربیت و ریشه و اثرات آن در جامعه میپردازد : "... آموزش تقسیم شده به دو بخش، یعنی که مردمان جوان برای زندگی مطالعه کنند و مردمان میانسال برای مرگ مطالعه کنند.البته، مردمان میانسال، مراقبه، آوازخواندن، رقصیدن و خندیدن را مطالعه خواهند کرد.آنان جشن گرفتن را می آموزند.آنان باید از مرگ خویش یک ضیافت برپا کنند ،هدف بخش دوم آموزش همین باید باشد....".ما به آن تعلیم و تربیتی نیاز داریم که شامل روند همیشگی یادگیری باشد, روشی که نه تنها به فرد کمک کند تا امرار معاش کند, بلکه همچنین شخص را اکاده سازد تا در لحظه مرگ, چگونگی زندگی خویش را به اوج خودش برساند

خرید کتاب آموزش برای مرگ و زندگی اینجا کلیک کن