همه ی ما دچار اشتباهاتی میشویم که تاثیر زیادی ، گاهی جبران ناپذیر، در زندگی ما میگذارد ، گاهی ناامید و خسته میشویم ، گاهی هرچه میرویم نمیرسیم به خواسته ها و ارزوهایی که در دل داریم و راهی برای رسیدن به انها نمی یابیم ، گاهی دلمان میشکند از خیلیی اتفاقات ، گاهی احساس ضعف و ترس بر ما غلبه میکند ، گاهی نگران حال عزیزانمان میشویم ، گاهی درمانده از خود و زندگی ، گاهی خود را گم میکنیم و کلافه از عادت ها و رفتارهایی که در وجود ما ریشه دوانده اند و هرچه تلاش میکنیم نمیتوانیم آنها را تغییر دهیم واین دردها ما را اسیر و رفتار میکندو فرصت ها از ما میگیرد و ما را در دنیایی از حسرت و اندوه باقی میگذارد . همه ی ما از وقتی به دنیا پا میگذاریم در هر سنی به شرایط خود خواسته یا ناخواسته دچار این دردها میشویم که گاهی عمیق است و گاهی سطحی ، گاهی ما را بیمار میکند ، همه ی اینها به خاطر این است که همه ما دنیایی بسیار بزرگ و پیچیده درون خود داریم و همه ی دردها گاهی حتی دردهای جسمی و همه مشکلات ما حتی اگر در رابطه با دیگران باشد ، به خود ما برمیگردد ، صحیفه سجادیه کتابیست زاییده روح معنوی انسانی دردمند که همه درد ها و حالات روحی انسان را در قالب دعا شرح داده است و به همه دردها و نیاز های انسان پاسخ گفته است . من هر وقت که به بن بست میرسم و غرق مشکلات میشوم و دردی برایم پیش می اید این کتاب را باز میکنم و از سرفصل هایش دردم را پیدا میکنم و هر کلمه و خطش را که میخوانم انقدر به روح من و حال من نزدیک است که انگار همین حرف را میخواستم بگویم ولی نمیدانستم چگونه بیان کنم و این کتاب حرف مرا به بهترین شکل بیان کرده است و آنگاه که سید ساجدین (ع) در نیایش با ذات لایتنهی راز و نیاز میکند تازه میفهمم که دردم از کجاست و کجا اشتباه کرده ام و ناخودآگاه راه روشن را با خود مرور میکنم و با وجود همه سختی ها آرامش تمام وجودم را فرا میگیرد.
براستی که واژه ها برای بیان شگفتی این کتاب ناتوانند .