رويكردهای مغفول در فرايند دموكراسي سازي و شناختن جوامع ,پيچيده بودن در امر فرهنگ در گستره ملل و تعامل فرهنگي با جوامع بشري، كاري نيست كه صرفا به شناخت شاخه هايي از فرهنگ و هنر و تبادل آنها محدود شود، بلكه مستلزم در اختيار داشتن رويكردي است كه از روزنه اي فراگير، به وجوهي بنيادي تر از جوامع دست يابد، تا برنامه تعامل فرهنگي، به صورت هر چه منطقي تر و نافذ تر، بر پايه آنها استوار گردد. دستيابي به اين رويكرد ، موجب مي شود تا دريافت ريشه هاي هر چه عميق تر پديده هاي سياسي و فرهنگي جوامع تسهيل شود و برنامه¬هايي را براي روابط فرهنگي پيش چشم آورد كه از لايه هاي سطحي و گذرايي چون افكار عمومي، به لايه¬هايي ژرف¬تر نفوذ كرده و پي¬آمدهايي ماندگارتر و موثرتر از خود بر جاي بگذارد. همانطور كه مي دانيم ، ظرفيت تصوير سازي يك كشور به عنوان يكي از منابع اصلي قدرت يك ملت، سابقه¬اي بسيار ديرينه دارد، كه در هر عصر با توجه به زمينه¬هاي ارتباطي موجود ، شكلي خاص به خود مي¬گرفته است. با توجه به زمينه -هايي چون عصر ارتباطات و برجسته شدن نقش و اهميت فرهنگ در عرصه روابط بين الملل و جلو دار شدن قدرت نرم، كشف هر چه بيشتر نقش و پي¬آمدهاي كاربرد فرهنگ و جايگاه آن در ديپلماسي فرهنگي از لوازم كار است.