کتاب مدرنیته به تعبیر خیلی گفتمانی فراگیر است. همچنان جامعه‌ای را نمی‌توان یافته است که تحت تأثیرات مدرنیته و گفتمان‌های آن نباشد. با این همه مدرنیته فرایندی یک سویه نبوده است و خود با قرار گرفتن در شرایط زمانی، مکانی و فرهنگی مختلف و در تعامل با آنها از اشکال متنوعی برخوردار شده است. با وجود آنکه مدرنیته گفتمانی مبتنی بر آزادی و برابری است ، اما نه تنها در بسیاری از جوامع غربی (خاستگاه اندیشه‌ها و پدیده‌های مدرن) بلکه حتی در بسیاری جوامع دیگر (شامل جوامع غیرغربی و اسلامی) ، این مفاهیم یا به ضد خود بدل شده‌اند (همچون مورد نازیسم ، فاشیسم و استالینیسم) و یا اشکال متنوعی را پدید آورده‌اند که با مدل لیبرال دموکراتیک تفاوت‌های زیادی دارد. پدیدار شدن این اشکال سبب شده است تا این باور پدید آید که مدرنیته صرفا از یک گفتمان خاص در شکل غربی یا لیبرال دموکراتیک آن برخوردار نیست. بلکه این گفتمان می‌تواند از تنوعاتی در شکل یا محتوا برخوردار باشد که همگی آنها را می‌توان در ذیل گفتمان‌های مدرنیته طبقه‌بندی نمود. بدین ترتیب برخی حتی بنیادگرایی اسلامی نیز نوعی گفتمان مدرن (و حتی پسامدرن) ارزیابی می‌کنند. بدین ترتیب در هر جامعه مظاهر مدرنیته (شامل تکنولوژی مدرن و ترتیبات اجتماعی مدرن) در تعامل با ویژگی‌های زمانی و مکانی و نیز تعامل با سنت‌ها و ارزش‌های فرهنگی یک جامعه‌ی خاص به نوعی گفتمان خاص مدرن می‌انجامند. عکس آن نیز صادق است. یعنی بسیاری از سنت‌ها و ارزش‌های فرهنگی پیشامدرن در تعامل با مدرنیته به سنت‌های جدیدی تبدیل شده‌اند که هر چند رد پای بسیاری از سنت‌ها و ارزش‌های گذشته را می‌توان در آنها باز جست ...