سرمایه داری

با وجود داشتن افزوده شدن بر آگاهي زيست محيطي آدم و بيشتر شدن شمارهای جنبش ها و پديدآورندگان اين آگاهي، بحران محيط زيست هم چنان ژرف تر و ژرف تر مي شود. نه در آن چه بر كره زمين رفته و نه در آن چه پيش رو داريم، هيچ روزنه يي به چشم نمي خورد كه در چارچوب صورت بندي سرمايه داري به ما اميد دهد كه در آينده ي پيش بيني پذير، اين روال تغيير چشم گيري كند. براي حل بحران محيط زيست و براي تامين آينده ي زندگي بشر مي بايد به جاي سرمايه داري، نظم اجتماعي ديگري را بنا كرد كه بر اقتصادي استوار باشد كه نه در سمت و سوي پيشينه كردن سود شخصي و انباشت دم افزون سرمايه، كه در راه برآوردن نيازهاي واقعي انسان و بازيافت سلامت پايدار محيط زيست تلاش كند.