در کتاب مشارکت عمومی مسئولیت همگانی امر به معروف کردن و نهی از منکر در فقه شیعه یکی از منکر در فقه شیعه یکی از ده کتاب عبادات به شمار می رود . امر به معروف و نهی از منکر از ضروریات دین اسلام است که در قرآن مورد تاکید قرار گرفته است ؛ آن جا که می فرماید : « باید از شما گروهی باشند که مردم را دعوت به خیر و امر معروف ، نهی از منکر کنند و آن ها رستگارانند » . امر به معروف و نهی از منکر دارای ابعاد گوناگونی است که جز با تشکیل حکومت اسلامی ، همه ابعاد آن تحقق پیدا نخواهد کرد . در برخی روایات نیز بر این نکته اشارت رفته که امر به معروف و نهی از منکر جز تحصیل قدرت و بسط ید که لازم ی حکومت است ، حاصل نمی شود . قرآن کریم ، امر به معروف و نهی از منکر را در ردیف برپایی نماز و اخذ زکات به عنوان یکی از اهداف حکومت اسلام به به شمار آورده و تاکید می کند که حاکم اسلامی باید در برپایی این واجبات الهی اقدام کند : « کسانی هستند که اگر در زمین به آن ها اقتدار دهیم ، نماز را به پا می دارند ، زکات را می دهند و امر به معروف و نهی از منکر می کنند » …..