کتاب شاگردی یک ریاضیدان اثر آندره ویل ترجمه مهران اخباریفر
نویسنده موفق آندره ویل یکی از بزرگ‌ترین و سرشناس ترین ریاضیدانان و شخصیت‌های ریاضی قرن بیستم، و یکی از خالقان مکتب بورباکی در ریاضیات فرانسه، زندگینامهٔ خود را چنین آغاز می‌کند: «زندگی من، یا دست‌کم بخشی از آن که ارزش این نام را دارد محدود است به تولدم در ششم مه ۱۹۰۶ و درگذشت همسر و همراهم، اِولین، در ۲۴ مه ۱۹۸۶.» آندره ویل در این کتاب زندگی خود را از دوران کودکی تا پاییز ۱۹۴۷ که به‌عنوان استاد به دانشگاه شیکاگو می‌رود، و به قول خودش دوران شاگردی‌اش به پایان می‌رسد بیان می‌کند. می‌خواستم این خاطرات را با رسیدنم به بندر نیویورک در مارس ۱۹۴۱ به پایان برسانم. ولی دوران شاگردی‌ام به این زودی تمام نشده بود. چه می‌گویم؟ امروز هم هنوز در حال آموختنم. می‌آموزم که با خاطراتم زندگی کنم. آندره ویل ضمن بازگویی فراز و نشیب‌های زندگی‌اش، در بسیاری لحظات خواننده را با عمیق‌ترین احساسات خود همراه می‌کند و در این سفر، خواننده را به قلب و ذهن خود راه می‌دهد.