کتاب لنین بدون نقاب نوشته دیوید شوب
حاوي زندگي نامه و انديشه هاي لنين ولاديمير ايليچ لنين ؛ تئوريسين و انقلابي كمونيست روسي، رهبر انقلاب ۱۹۱۷ روسيه و بنيانگذار اتحاد جماهير شوروي سوسياليستي بود. لنين در ۲۲ آوريل سال ۱۸۷۰ در شهر كوچك سيمبرسك (اوليانوفسك) در خانواده‌اي مرفه و تحصيل‌كرده چشم به جهان گشود. در سده نوزدهم روسيه با ساختار مسلط فئودالي نسبت به اروپا كشوري عقب مانده به شمار مي‌رفت. برادر بزرگ‌تر لنين در سال ۱۸۸۷ به جرم شركت در توطئه‌اي براي ترور تزار الكساندر سوم دستگير و اعدام شد. گفته‌اند كه اعدام برادر، بر لنين جوان تأثير عميقي باقي گذاشت. ولاديمير لنين براي شروع تحصيلات حقوق به شهر كازان رفت. در دانشگاه با دانشجويان مخالف حكومت آشنا شد و به مبارزه سياسي روي آورد. به خاطر فعاليت سياسي غيرقانوني و همكاري با دانشجويان چپ گرا، چند بار دستگير و سرانجام از دانشگاه اخراج شد. وي به سال ۱۸۹۳ به شهر سن پترزبورگ نقل مكان كرد كه در آن زمان مركز افكار چپ و جنبش انقلابي بود. او در اين شهر خود را وقف مبارزه كرد، با متفكران و فعالان تحول‌خواه روسيه مانند گئورگي پلخانف آشنا شد و در مطبوعات چپ به تبليغ ضرورت انقلاب كارگري در روسيه پرداخت. لنين در آخر سال ۱۸۹۵ بار ديگر دستگير شد. نخست سالي در زندان گذراند و سپس در دادگاه به سه سال تبعيد در سيبري محكوم شد. در تبعيدگاه نخستين آثار نظري مستقل خود را نوشت كه او را در ميان هواداران جنبش كمونيستي به شهرت رساند. او انديشه كارل ماركس را بهترين راهنماي عمل براي جنبش كارگري خواند و تبليغ عقايد او را وظيفه تمام انقلابيون دانست. لنين در دوران تبعيد در سال ۱۸۹۸ با نادژدا كروپسكايا كه از فعالان جنبش چپ بود، ازدواج كرد. آن دو، پس از پايان تبعيد لنين در سال ۱۹۰۰ روسيه را ترك كردند و سالهاي بعد را در اروپا، عمدتاً سوئيس و اتريش به سر بردند.