اردشیر پاپکان

کتاب اردشیر پاپکان نوشته علی سماک محمدی

اردشیر یکم ساسانی، شناخته‌شده به اردشیر بابکان (به پارسی میانه: )‏، بنیانگذار سلسله ساسانی بود. وی پس از شکست واپسین شاهنشاه اشکانی، اردوان پنجم در سال ۲۲۴ میلادی در دشت هرمزدگان، دودمان اشکانی را برانداخت و سلسله ساسانی را بنیان گذاشت. اردشیر از آن پس خود را «شاهنشاه»نامید و تسخیر سرزمینی که ایرانشهر یا «ایران» می‌خواندش را آغازید. پیرامون تبار و نیای اردشیر، گزارش‌های تاریخیِ متفاوتی وجود می‌دارد. براساس گزارش طبری، اردشیر پسر بابک پسر ساسان بوده‌است. روایت دیگری که در کارنامه اردشیر بابکان می‌باشد. شاهنامه فردوسی نیز همان را بیان داشته، چنین آورده که اردشیر، زاده ازدواج ساسان فردی از نوادگان دارا با دختر بابک، حاکمی محلی در ایالت پارس بوده‌است.