کتاب زندگی آلبرت اینشتاین اثر می بلکر فریمن
از نوزادی تا فوت معلم مدرسه، آلبرت اینشتاین را که حتی ساده ترین چیزها را نمی فهمید شاگردی کودن می دانست و او را به همین دلیل تنبیه می کرد. اما در اصل او تا به درستی کلمات اطمینان نداشت، سخنی نمی گفت. آلبرت پدر و مادر خوب و مهربانی داشت و در کنار آن ها احساس راحتی می کرد. وقتی بچه ها بازی می کردند او گوشه ای آرام می نشست و فکر می کرد. گردش در طبیعت را دوست داشت. او عاشق این بود که ساعت ها آرام و بی صدا به امواج کوچک سطح دریاچه یا ستارگان آسمان خیره شود. پدرش معتقد بود که سکوت او به خاطر تفکر است و همیشه از او دفاع می کرد و می گفت او روزی یک پروفسور خواهد شد! او اسباب بازی بچه های دیگر را دوست نداشت. ساعت ها با برگ درختان بازی می کرد یا به حرکات مورچه ها خیره می شد. موقع بیماری بسیار مظلوم تر می نمود. یک بار وقتی سرماخوردگی شدید داشت پدرش، هرمن، برای او یک قطب نما خرید.