کتاب عباس میرزا فرمان فرمائیان نوشته منصوره اتحادیه ( نظام مافی ) - بهمن فرمان
زمانه و كارنامه سياسي و اجتماعي يك سال در قشون فرانسه روابط ناپلئون و ايران عباس فرمانفرمائیان (۱۲۶۸، تبریز-۱۳۱۴، برلین) شاهزاده قاجار، نوه مظفرالدینشاه و پسر دوم عبدالحسین میرزا فرمانفرما بود. نام او برگرفته از نام جد٧ش عباس میرزا ولیعهد فتحعلیشاه بود. در سال ۱۲۶۸ در تبریز متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند. هنگامی که فرمانفرما به دستور مظفرالدینشاه به بغداد تبعید شد، سه پسر بزرگترش نصرت‌الدوله، عباس میرزا و محمدولی میرزا را همراه با خود برد و به کالج مسیحی سنت جوزپه در بیروت فرستاد. پنج سال بعد عباس میرزا بیروت را به مقصد لندن ترک کرد و پس از مدتی وارد کالج سلطنتی «ساندهرست» شد.[۱] او در بازگشت به ایران لقب سالار لشکر (که از القاب سابق پدرش بود) دریافت کرد و به حکومت همدان منصوب شد. عباس میرزا در سال ۱۲۹۰ با زهرا مافی دختر میرزا رضاقلی‌خان نظام‌السلطنه مافی ازدواج کرد. زهرا در آن هنگام بانویی جوان و علاقهمند به هنر و مسل٧ط بر زبان فرانسه بود. عباس میرزا نیز زبانهای فرانسه، انگلیسی و عربی را به روانی صحبت میکرد و به هنرهای عکاسی، ادبیات و اپرا علاقه داشت. او در همان سال جزو هیأت اعزامی ایران برای تهنیت تاجگذاری جرج پنجم به لندن رفت و پس از بازگشت به حکومت کرمانشاه منصوب شد. او برای مدتی عهدهدار معاونت وزارت عدلیه بود. در کابینه فتح‌الله اکبر ابتدا به وزارت تجارت و فوائد عامه و بعد در ترمیم کابینه به وزارت دادگستری رسید. در کودتای ۱۲۹۹ به همراه برادرش نصرت‌الدوله دستگیر و زندانی شد. سالارلشکر در ادوار ۵ و ۶ و ۷ مجلس شورای ملی از مراغه به نمایندگی انتخاب شد. عباس میرزا در سن٧ چهل و پنج سالگی بر اثر سرطان در برلین درگذشت.