کتاب نفت ایران و نفتکش نوشته کینجی ئه اورا
ژاپن و وارد كردن نفت ايران پس از ملي شدن آن گروه تالیف تاریخ ژاپن درسالهای پس از جنگ جهانی دوم ؛ دوره شووا ؛ پژوهش روزنامه یومیوری در ژانویه 1942سه کشور ایران شوروی و انگلیس قرارداد سه جانبی‌ای منعقد کردند که آنها را به حمایت از جنگ علیه فاشیسم متعهد ساخت. ایران روابط دیپلماتیک خود با ژاپن را در 13 آوریل 1942 قطع کرد و سفارت ژان در ایران تعطیل شد. به دنبال برگزاری کنفرانس تهران با حضور استالین، چرچیل و روزولت ایران در 9 اسفند 1323 (اول مارس 1945) به ژاپن اعلام جنگ کرد، هر چند هیچ گونه درگیری مستقیم بین دو کشور صورت نگرفت. در طی 8 سال بعد اگر چه روابط دیپلماتیک بین ایران و ژاپن وجود نداشت اما دو سال پس از خاتمه جنگ جهانی دوم تجارت بین ایران و ژاپن از سر گرفته شد. در آوریل 1951 دولت مصدق صادرات نفت ملی را مد نظر قرار داد ولی موفقیت کمی در این زمینه به دست آورد. زیرا دولت انگلیس از صدور نفت ایران جلوگیری کرد. یک شرکت کوچک نفتی ژاپنی به نام ایده میتسو که علاقمند به واردات مستقیم نفت از کشورهای تولید کننده با قیمت پایین بود در نوامبر 1952 وارد مذاکره با شرکت ملی نفت ایران شد. دو طرف در فوریه 1953 موافقت نامه‌ای را در تهران امضا کردند و شرکت مذبور به طور محرمانه نفتکش نیشو مارو را به آبادان فرستاد که در ماه آوریل وارد بند یاد شده گردید. نفتکش مذبور بدون ورود به آب‌های مستغمرات انگلیس و از طریق تنگه سوندا همراه با 18468 کیلو لیتر نفت خام و 3325 کیلو لیتر نفت گاز (گازوئیل) به ژاپن بازگشت. به محض ورود نفتکش به یوکوهاما شرکت نفت ایران انگلیس علیه شرکت ایده میتسو در دادگاه محلی توکیو شکایتی را مبنی بر سرقت نفت آن شرکت مطرح ساخت اما دادگاه محلی توکیو شکایت مذبور را وارد ندانست. از ژوئن 1953 تا پایان سال 1954 شرکت ایده میتسو 800 هزار کیلو لیتر نفت از ایران وارد کرد. با سقوط دولت مصدق در کودتای سال 1953 و تشکیل کنسرسیوم نفتی با پیشنهادات ایالات متحده امریکا از تداوم واردات مستقیم نفت ایران توسط شرکت ژاپنی جلوگیری شد.