کتاب اسیر غم نوشته نسرین ثامنی
آنگاه به سمت چاه آب رفت و سطلی را که در کنار چاه قرار داشت برداشت و با آن خون پایش را شستشو داد. قسمتی از پوست پایش کنده شده و از آن خونابه می آمد. زخم اندکی سوزش داشت اما نزهت اهمیتی به وجود آن نداد. همان شب نزهت برای تیمار مادیان قاسم به اصطبل رفت. مروارید نام مادیان قاسم بود و مادر می دانست که او چقدر به مادیانش علاقه دارد. مادر به نظافت اصطبل مشغول شد و این کار یک ساعت از وقت او را گرفت. هرگز ندانست که در آن دقایق، میکروبی موذی کمر به قتل وی بسته است و هم چنان با شور و اشتیاق کارهایش را انجام می داد. وقتی همه چیز مرتب گردید با رضایتمندی نگاهش را به اطراف چرخاند. تبسمی کرد و به جانب خانه پیش رفت. هشت روز بعد او یکباره در خود احساس کسالت نمود. علی رغم ضعف و کسالت، بدون لحظه ای استراحت هم چنان به کارهای خانه مشغول گشت. کاظم کوچولو که به مادر وابستگی شدیدی داشت دقیقه ای از آغوشش پایین نمی آمد. نزهت اندکی بعد احساس کرد حالش دگرگون می شود. پس از این که کاظم را درون بسترش خوابانید خود نیز در کنارش روی زمین دراز کشید.