این بچه های جنوب شهر

کتاب این بچه های جنوب شهر نوشته جمشید فاروقی

اونشب با صداي گريه بلندي كه از توي نخلستان مي آمد ازخواب بيدار شدم. صداي گريه سكوت سنگين شب هاي بندر رو از هم دريده بود. از گرما بخودم پيچيدم، همه جا خيس بود و بوي شرجي ازهمه جا مي اومد. چند شب بود كه صداي گريه بيدارم مي كرد. ولي از روبرو شدن با درد و غصه مي ترسيدم. اما اونشب يك چيز مرموزي آزارم مي داد، توگوشم فرياد مي كرد كه گريه ها و درد و غصه ها مال همه اس.