کتاب پروانه ها در برف می رقصند نوشته نازنین جودت
اين كتاب نخستين داستان بلند مولف با موضوع دفاع مقدس است كه براساس واقعيت به حوادث و مسايل آن دوران اشاره دارد. موضوع كتاب روايتي از خاطرات يك زن است كه پس از مهاجرت به قبرس دچار بحران مي‌شود. مرور خاطرات وي در دو زمان حال و گذشته و در فضايي دراماتيك باعث مي‌شود هشت سال دفاع‌مقدس را به ياد آورد. مولف مي گويد : پدرم نظامي بود و بيشتر حوادث كتاب هم برگرفته از تجربيات شخصي من است كه مي‌خواستم بر اساس آن‌ها اتفاق‌ها را بيان كنم. در دوره هشت سال دفاع‌مقدس مرسوم بود كه وقتي رزمنده‌اي شهيد مي‌شد نام وي را بعد از اذان ظهر از بلندگوي مسجد اعلام مي‌كردند. در آن زمان دانش آموز بودم و پدرم مانند پدران بسياري از همكلاسي‌هايم در جبهه بود. خبري كه از بلندگو اعلام می‌شد براي ما ترس‌برانگيز بود و باعث مي‌شد در اضطراب به سر ببريم. شايد بيان اين مسايل به نظر برخی افراد ضد جنگ باشد اما واقعيتي است كه آن را تجربه كرديم و نمي‌توانيم فراموش كنيم